Online redactiestagiaire Sara is opgegroeid met Hyves, MSN en e-mails. Een kaart van oma kreeg ze standaard voor elke mijlpaal in haar leven, maar er zelf eentje versturen deed ze eigenlijk nooit. In deze rubriek zoekt ze uit wat er zo fijn is aan het schrijven van brieven.
Het huis van oma is het kleurrijkste huis dat ik ken. Het tapijt is groen, de kastjes oranje en de eettafel geel. De muren zijn volgeplakt met kaarten, foto’s en kunst. Op elk hoekje is er een stukje geschiedenis te vinden. Zo ook op het hoekje naast de eettafel. Daar hangt een kaartenhouder. Een kaartenhouder vol verhalen.
“De meest bijzondere brieven die ik in mijn leven heb gekregen, stop ik in mijn kaartenhouder,” vertelt oma Smit (70). “Deze brieven zijn met liefde gemaakt en door ze hier te hangen, kan ik er elke dag even naar kijken.”
Creatieveling
Oma is een echte creatieveling. Ze is sinds haar jeugd al in de weer met het maken van post. Oma: “In mijn tienerjaren was het schrijven van brieven en het beplakken van enveloppen een enorme steun in mijn leven. Ik kon op deze manier mijn creativiteit uiten en dingen van me af schrijven. Daarnaast vond ik het heerlijk om verhalen met penvrienden te delen en als volgt ook de verhalen over hun leven te lezen.”
Zolder
Oma loopt naar de keuken om thee voor ons te maken en roept vanachter de fluitketel: “Kom, laten we zo naar de zolder gaan, daar zal ik je een doos vol oude brieven laten zien.”
De ladder wordt uitgeklapt en we klimmen naar boven. De dozen schuiven we aan de kant en de oude brieven worden eruit gehaald. Ze zijn helemaal vergeeld en er zitten oude postzegels tussen van vier en zeven cent. De brieven bevatten verhalen over liefde, vakanties en vriendschappen. Het is onwijs knus, zelfs terwijl we gepaste afstand moeten houden, om hier met zijn tweeën doorheen te gaan.
Door de brieven rakelt oma oude herinneren op en zegt: “Ik kom uit een heel groot en strikt gezin en we moesten ons aan veel regels houden. Door brieven te schrijven, had ik een momentje voor mezelf en ontwikkelde ik heel intieme vriendschappen. We wisten alles van elkaar.”
Briefmomentje
De brieven zijn doorgekeken en we gaan weer naar beneden, naar oma’s hobbykamer. Daar is ze altijd druk in de weer met haar creatieve projecten. De tafel ligt op dit moment bezaaid met tijdschriften en kaarten. Oma: “Ik was toevallig bezig met twee kaarten voor twee heel belangrijke vriendinnen in mijn leven. Wij sturen al meer dan vijftig jaar brieven over en weer aan elkaar. Ook kiezen we de postzegels persoonlijk uit en voegen we er plaatjes en mooie passages van tijdschriften en boeken bij.”
Dat brievenmomentje voor haar vriendinnen blijkt heel belangrijk voor mijn oma. “Het brengt me veel vreugde en het draagt bij aan de vrolijkheid in mijn vriendschappen. Met het schrijven van een brief neem je echt de tijd om iets met de hand aan iemand te schrijven.”
Waardevol
Met een warm gevoel in mijn buik en nieuwe informatie over mijn oma fiets ik tevreden naar huis. Deze middag heb ik geleerd dat je met het schrijven van brieven echt een rustmomentje voor jezelf creëert. Je reflecteert op wat je meemaakt en het is echt een waardevolle toevoeging voor vriendschappen. Vooral nu, in een geïsoleerde samenleving, is het heel fijn om daar even speciaal voor te gaan zitten.
- Dit interview maakt deel uit van de rubriek: ‘Brieven schrijven met Sara’. Alle blogs vind je hier.
Tekst en fotografie Sara Assarrar