Klein wonen met Karin (5)

klein wonen

Wonen in een tiny house, hoe is dat? Karin Prins woont samen met haar man en kinderen in een huis van 24 m² en schrijft over de voordelen en valkuilen van klein wonen. 

Met het vallen van de eerste gele bladeren, vertrok ook het eerste tiny house uit Kleinhuizen. Niet snel daarna verhuisden nog twee buren naar een nieuwe locatie. Lege plekken: het is ineens zichtbaar, het woonproject hier in Nieuwegein loopt af.

Al dagenlang hangen de wolken zwaar en grijs boven het veld. Bijna onafgebroken stroomt regen neer, ruist op het dak van ons huis en de veranda. De warme namiddagen, wanneer de zon goudgeel over het veld scheen terwijl we aten aan de picknicktafel, zijn alweer een verre herinnering. De zonnebloemen laten hun schouders hangen door zo veel hemelwater. Op de radio vertelt een meneer dat desondanks de regen de droogte nog niet is opgelost.

Acht potten appeltaartvulling

De boomgaard lijkt weinig last te hebben gehad van de droge zomer. Alsof de oude bomen weten dat dit hun laatste seizoen is. We krijgen de appels niet aangesleept. Bakken appelmoes liggen ingevroren in de vriezer. Ik heb acht potten appeltaartvulling geweckt. En appelcrumbles gebakken buiten in de Dutch Oven (wat op grote hilariteit stuitte bij onze Australische gast Matt omdat hij deze term in een andere betekenis kent). Er gaan tassen vol appels naar vrienden, familie, collega’s. En nog steeds zijn er meer dan genoeg voor de dieren, en om te composteren tot vruchtbare grond. Hopelijk krijgen de nieuwbouwhuizen straks hun tuinen op de plek waar nu de appels vallen.

Herinneringen oogsten

Het kleine kacheltje is weer een paar keer aan geweest. Dat betekent de houtvoorraad op peil houden. Soms grote houtblokken in kleine stukjes hakken of zagen. De robijnrode dahlia’s houden moedig stand in de regenvlagen. Ze bloeien alsof er niets aan de hand is. Alsof het nog hoogzomer is en er geen vertrek aanstaande is. Voor de eerste vorst weer in de grond zit, zal ik de knollen uitgraven en bewaren in kranten op een donkere plek. Naast de glazen potjes met geoogste zaadjes van de wilde bloemen. We oogsten ook de herinneringen van de twee jaar hier, op beelden vastgelegd in fotoboekjes en in onze hoofden.

We nemen straks een beetje van deze mooie plek mee naar onze volgende woonlocatie.

Promotional image

Van mental health tot goed nieuws

Flow nieuwsbrief

Wil je nog meer verhalen van Flow? Twee keer per week versturen we een mail met nieuwe artikelen.

SCHRIJF JE IN