Ik ben eigenlijk wel benieuwd of veel lotgenoten dit blog lezen (joehoe, iemand ook gescheiden en puzzelend op hoe nu dan?). Wat een gedoe hè, dat leven weer oké te krijgen? Ik moet bekennen dat ik er een soort heimelijk genoegen in schep verhalen van andere gescheiden vrouwen te horen. Welke keuzes maken ze en waarom? En wie is nu het gelukkigst? Is dat degene die snel weer is gaan samenwonen? Degene die aan ’t daten is? Degene die na de scheiding met haar man en kinderen in één huis is blijven wonen (zij boven, hij onder en de kinderen ertussen)? Degene die een lat-relatie heeft? Blijkbaar denk ik toch dat er één ultieme keuze is, en probeer ik uit te vinden wat die is.
Trouwen en kinderen krijgen voelde altijd zo logisch en passend, daar hoefde ik niet over na te denken, want dat plaatje zat al mijn hele leven in mijn hoofd. Vast ingegeven door alle sprookjes die ik ooit kreeg voorgelezen en de romantische films die ik heb gezien. Ik heb er gewoon nooit over nagedacht vroeger hoe ik het leven op een andere manier zou kunnen vormgeven.
Toen ik afgelopen week de uitzending van DWDD bekeek met de documentaire van Halina Reijn over de OK-vrouw en haar worsteling met het ongewenst kinderloos zijn, haar zoektocht naar hoe het leven dan in te vullen, dacht ik: ach Halina, laat dat plaatje in je hoofd toch los. Als buitenstaander denk je: wat heb je een prachtig leven, een bijzondere vriendengroep, hoe mooi is het dat je zo vol passie voor je werk kunt gaan. Haar leven is niet ingevuld met een partner en een kind, maar met heel veel andere mooie dingen. Zou ze wel zien dat die even mooi zijn, evenveel waard?
En is dat niet de clou? Dat we steeds maar in de valkuil stappen van het blijven zoeken? En dat we, terwijl we zoeken naar het ultieme, terwijl we vergelijken, terwijl we twijfelen en wikken en wegen, eigenlijk al een heel mooi leven hebben? Maar vergeten dat te zien?
Irene is samen met Astrid creative director van Flow. Elke vrijdag schrijft ze over hoe ze de lessen uit verschillende mindfulness-trainingen toepast in haar daily life. Ze woont in Haarlem met haar kinderen (co-ouderschap) van 10 en 13.
