Irene – samen met Astrid de oprichter van Flow – doet een boekje open over haar liefdesleven. Elke vrijdag schrijft Irene over hoe ze de lessen uit verschillende mindfulness-trainingen toepast in haar daily life.
En dan nu: de liefde. Omdat ik het zelf ook het allersmeuïgst vindt over liefdeslevens van anderen te horen en graag met vriendinnen bep over hoe dat nou zit met verwachtingen, teleurstellingen, irritaties en de seks, hierbij een boekje open over mijn liefdesleven.
Als ik de zeven jaar na de scheiding qua liefde mag samenvatten, kan ik vooral zeggen dat ik heel erg veel heb gehad aan mindfulness.
Dat zit zo. Toen de stress rondom de mislukte relatie was weggeëbt en ik vol goede moed me op het liefdespad ging begeven, merkte ik dat er in die achttien jaar die ik met ex had doorgebracht nogal wat veranderd was. En dan vooral in mezelf.
Werd ik vroeger gewoon verliefd, klooiden we wat aan, en zag ik wel of het verder wat werd, nu zat ik ineens bomvol ideeën en verwachtingen. Ik wachtte op die enorme meeslepende liefde die ineens langs zou komen en waar een zij-leefden-nog-lang-en-gelukkig-samengesteld gezin uit voort zou komen. Ik hoopte tegen beter weten in dat iemand zou veranderen of zijn reserves zou laten varen. Of dat iemand heus nog wel energieker, interessanter, spannender of opener zou worden. Het leverde wat grappige woelige jaren op, waarin ik fijn kon oefenen de boel op een mindfulle manier in mijn hoofd op te lossen.
In plaats van boos te zijn probeerde ik met compassie mezelf en anderen te benaderen. Ik probeerde van een afstandje naar al die gedachten en oordelen in mijn hoofd te kijken. Ik nam onder de loep wat ik eigenlijk echt belangrijk vond en lachte hard om mijn hoofd dat zo vol zit met fantasieën over het ideale leven, de ideale man en de ideale relatie. En zo merkte ik hoe fijn het is als mindfulness zo in je leven verweven raakt. En hoe veel lichter het leven dan is.
Nu is er dan dus Nieuwe Liefde. En ook bij hem was er (en ok, laat ik eerlijk zijn: is er) een lijst met ideeën en verwachtingen. En nee, hij voldoet dus niet aan alle ideeën die ik had over hoe het ooit zou zijn. Zo heeft hij geen krullen, krijg ik heus niet genoeg aandacht en mails (of beter liefdesbrieven) en had ik nooit gedacht nog naast een man te willen zitten die zit te zappen langs allerlei sportkanalen. Maar hé, ik ben mindful. En dus laat ik het lekker los. Ga ik zelf een boek lezen, zet een koptelefoon op en kruip tegen ‘m aan. En probeer ik ‘m echt maar héél soms een beetje te veranderen.
