Astrid wil graag ontspullen, maar ze woont samen met een man die liever wat bewaart. In dit blog deelt ze hoe ze omgaat met zijn ‘Voor-Je-Weet-Maar-Nooit-afdelingen’. Astrid is samen met Irene de oprichter van Flow en schrijft elke dinsdag op ons blog over de zin en onzin van ontspullen.
Ik woon samen met een ‘Voor-Je-Weet-Maar-Nooit’-man. Als ik met iets bij de vuilnisbak sta, zegt hij: “Nee, niet weggooien, dat is handig voor je weet maar nooit”. In ons huis zijn dus afdelingen Voor-Je-Weet-Maar-Nooit. Zo vormt zich een stapel lege schoenendozen in het zijkamertje. Die zijn voor als (ik citeer) we – je weet maar nooit – een keer surprises moeten maken. Of de foto-voorraad op jaartal op willen bergen. Ook is hij erg van het bewaren van oude belastinggidsen van voor 2009 (je weet maar nooit wanneer je iets terug moet zoeken), folders en kaartjes van vakanties waar we geweest zijn (je weet maar nooit of we nog eens teruggaan) en oude studieboeken (je weet maar nooit of hij die niet op een zondagmiddag allemaal door wil bladeren). Half lege blikken verf (je weet maar nooit of we stukken willen bij stippen) en versleten sportschoenen (je weet maar nooit of ik nog een keer precies dezelfde wil bijbestellen).
Voor iemand die wil ontspullen, is de ‘Voor-Je-Weet-Maar-Nooit’-man natuurlijk een, eh, voortdurende uitdaging. Mensen die graag zo plegen te denken, zien het vast als een les. Voor mij en voor hem. Dat het een betekenis heeft dat juist wíj bij elkaar zijn gekomen of zoiets. In ieder geval kan ik je uit ervaring melden dat, als je gaat ontspullen, je kunt starten bij de afdeling ‘Voor Je Weet Maar Nooit’. Wat weg kan, zijn de volgende zaken: Versleten jeans voor als je misschien ooit nog eens de gang gaat schilderen. Mini-frutsels voor als je misschien ooit nog een grabbelton op de vrijmarkt gaat maken. Speelgoed voor als je ooit nog eens kleinkinderen krijgt. Kleding voor als je misschien ooit weer maatje S hebt. Tijdschriften met adresjes voor als je misschien ooit nog eens naar Valencia gaat (Of Rome, of Bali, of…). Tassen wol voor als je ooit weer het haken gaat oppakken. En een Flow journalist heeft in haar schuurtje een voorraad blikken bonen en flessen water, voor als er misschien ooit barre tijden aanbreken. Allemaal stuk voor stuk heel leuk bedacht, maar het vreet ruimte. De ‘Voor Je Weet Maar Nooit’-afdeling in je huis is verboden en mag meteen weg. Dat gebeurt hier ook hoor. Als de ‘Voor-Je-Weet-Maar-Nooit’-meneer er even niet is.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."