Denk aan een gesprek dat je de afgelopen week hebt gevoerd en dat tien minuten of langer duurde: de kans is een op vijf dat je tijdens dat gesprek hebt gelogen. Waarom vertellen we toch zoveel mini-leugens? Biowetenschapper en universitair hoofddocent Jen Martin dook in de wetenschap voor het boek Waarom ben ik zo?

Tekst Jen Martin Bron Waarom ben ik zo? Beeld Annie Spratt/Unsplash
Gepubliceerd op 23 november 2024

Gedurende een week bedrieg je waarschijnlijk bijna 33 procent van de mensen met wie je een-op-eencontact hebt. We liegen allemaal om te krijgen wat we willen en om bepaalde gevolgen te vermijden.

Komt het door ons ego?

Er wordt gedacht dat liegen nauw verbonden is met het gevoel van eigenwaarde: zodra we ons bedreigd voelen, zijn we geneigd om grotere en ingewikkeldere leugens te verzinnen om onszelf te beschermen.

Even indekken

Meestal zijn het slechts kleine leugens die je vertelt om jezelf te beschermen. Door ze ‘klein’ te houden, geloven we dat we nog steeds fundamenteel eerlijke mensen zijn. We vertellen leugens als we weinig tijd hebben en ons snel moeten indekken, maar ook als we ons gerechtvaardigd voelen om te liegen.

Het blijkt dat veel van de leugens die we vertellen bedoeld zijn om anderen te helpen, in plaats van dat we twee gezichten hebben.

Veel van onze leugens zijn het resultaat van doen alsof we iemand of iets leuk vinden om de gevoelens van iemand anders te beschermen. Deze leugens kunnen een belangrijk onderdeel zijn van tact en beleefdheid.

Laten we eerlijk zijn…

Proberen minder te liegen is misschien wel een uitdaging die de moeite van het proberen waard is. Onderzoek toont namelijk aan dat de waarheid vertellen als we in de verleiding komen om te liegen, onze lichamelijke en geestelijke gezondheid aanzienlijk kan verbeteren. En dat is de waarheid.

Je leest meer over dit onderwerp in het boek Waarom ben ik zo? (Uitgeverij Snor).