5 boekentips van schrijver Carolina Trujillo: ‘Poëzie rekt op wat taal kan’
De aderlating van een continent – Eduardo Galeano
“Ik heb de eerste zinnen van dit boek jarenlang uit mijn hoofd gekend. Ik las ze als puber, net terug in Uruguay. Dit historische werk over de relatie tussen Latijns-Amerika en Europa liet me anders kijken naar de wereld: zowel naar Nederland als naar Uruguay. Het is niet het verhaal van de winnaar, zoals je zo vaak ziet, maar het verhaal van de anderen. Dit is een Latijns-Amerikaanse klassieker. Chávez, de president van Venezuela destijds, gaf het in 2009 aan Barack Obama tijdens een Amerikaanse top.”
Onder de beesten – Roel Binnendijk en Jeroen Siebelink
“Voor mijn research voor De instructies las ik Onder de beesten. Ik heb erom gehuild. Roel Binnendijk heeft undercover onderzoek gedaan in de bio-industrie. Hij heeft in slachthuizen en op transporten gewerkt, en had een cameraatje bij zich. Herinner je je die schokkende beelden een paar jaar geleden van varkens die worden geschopt en geslagen in een slachthuis? Die heeft hij gemaakt. Ik vind dat iedereen dit boek zou moeten lezen, niet alleen mensen die het toch al weten.”
Een man – Oriana Fallaci
“Dit boek heeft mij enorm geraakt. Het is een in romanvorm geschreven biografie van Fallaci’s geliefde, een Griekse vrijheidsstrijder die vermoord werd. Ze leerden elkaar kennen toen zij, destijds een beroemde journalist, hem kwam interviewen. Er staat in dit boek iets wat me altijd bij is gebleven: als je zegt waar je staat in het politieke spectrum, word je ineens geacht om ook alle wandaden van jouw politieke vrienden op je te nemen. Na het lezen van Een man heb ik me nooit meer links genoemd. Politiek is geen voetbal, je hoort niet bij een bepaald team en je hoeft de tegenpartij niet te haten. Dankzij Oriana Fallaci zie ik dat in.”
De volgende scan duurt vijf minuten – Lieke Marsman
“Ik lees graag poëzie. In huis slingert altijd wel een bundel rond die ik af en toe even oppak. Poëzie rekt op wat taal kan. Lieke Marsman schrijft prachtige gedichten in dit boek. Ik heb veel bewondering voor de beelden die ze oproept, hoe ze soms met heel weinig woorden heel veel kan zeggen en op zo veel niveaus: op beeldniveau, op gevoelsniveau. Dichters kunnen echt wat.”
De plaats – Mario Levrero
“Weer een boek van een Uruguayaanse schrijver. Mario Levrero knalt in zijn boeken door de grenzen van de werkelijkheid heen. Ik zou willen dat ik dat kon. In De plaats bevindt een man zich in een kamer zonder ramen. Er zijn wel twee deuren. Hij opent er een en komt in een vergelijkbare ruimte terecht. Als hij terug wil naar die eerste kan dat niet meer: de deur is achter hem in het slot gevallen. Hij loopt dan door naar een volgende kamer, opent weer een deur enzovoorts. Zo gaat het maar door. Als iets zo goed geschreven is dat je meegaat in de gedachten van de verteller, val je als lezer van de ene verbazing in de andere.” 
Meer lezen
Gepubliceerd op 7 mei 2025
