Weven kan best ingewikkeld zijn en het gaat nog langzaam ook. Maar wie eraan begint, is verkocht. In Flow 1 vertellen een illustrator een kunstenaar en een architect over hun liefde voor dit ambacht.
We zagen het opeens op Instagram: een weefraam met daarin het begin van een wandkleed in frisse pastelkleuren, met een mooi geometrisch patroon. Een heel ander soort kleurenmix en patroon dan de wandkleden die we kennen uit de jaren zeventig, die met veel bruin en rood. En ook heel anders dan de wat grover geweven vloerkleedjes uit Zweden die via Ikea in veel badkamers zijn beland. De foto op het Instagram-account van toonaangevend crafter April Rhodes (@aprilarhodes) maakte één ding duidelijk: weven is terug. Maar toch: het vergt een enorm geduld om draadje voor draadje een weefdoek te maken. Voordat je iets hebt gemaakt wat ergens op lijkt, ben je vele uren, zo niet dagen of maanden verder. En met zelf aanrommelen via tutorials op YouTube kom je er ook niet: het is een stuk ingewikkelder dan pak ’m beet een paar granny squares haken. Toch hoef je maar één blik op die mooie foto te werpen om je te realiseren: dat wil ik ook.
Journalist Jocelyn de Kwant interviewde drie wevers; Hannah Waldron, Natalie Miller en Severine Amsing over hun liefde voor weven. In Flow 1 kun je er meer over lezen over weven.
Beeld: Natalie Miller
