Tijdens een lange vergadering is het fijn om gefocust te blijven. Doodlen, tekenen zonder doel, kan hierbij helpen. Het tekenen combineren met het opnemen van kennis helpt je om een verhaal te onthouden.
Tekst Karine Hoenderdos Fotografie Kelly Sikkema/Unsplash
Gepubliceerd op 18 september 2024
Doodlen (in het Nederlands ook wel droedelen genoemd) is een vorm van tekenen waarbij je niet of nauwelijks nadenkt. Wat je dus niet maakt, is een gedetailleerd portret of een landschap. Wel krabbels, schetsjes, motieven, lijnen, patronen en cirkels. Een doodle kan een piepklein poppetje in de kantlijn zijn – misschien wel de bekendste vorm – maar ook iets abstracts. En dat doe ik het liefst: patronen en motieven tekenen en kleuren, tot ze een hele bladzijde vullen.
Gedachteloos creatief
Deze abstracte manier blijkt een echte ‘stroming’ binnen de wereld van het doodlen te zijn. Ja, er bestaat een complete doodle-wereld. Het voelde een beetje alsof ik was toegetreden tot een geheim en creatief genootschap. Een waartoe ook de grote wetenschappers der aarde behoren trouwens. Einstein deed het, Marie Curie, Thomas Edison. En maar liefst 26 Amerikaanse presidenten waren er dol op. Zo tekende Theodore Roosevelt het liefst dieren en kinderen, Ronald Reagan cowboys, en John F. Kennedy dominostenen.
De Amerikaanse schrijver Sunni Brown zegt in een TED Talk: “Doodlen is diep denken, maar dan in vermomming.” Ze stelt dat er door de rustige staat van het brein, gecombineerd met het opnemen van nieuwe kennis, creatieve oplossingen voor ingewikkelde problemen kunnen ontstaan. Zo ging het bij de Poolse wiskundige Stanisław Ulam, die ooit tijdens een saai congres gedachteloos een spiraal op zijn notitieblok tekende. Vervolgens plaatste hij daarin wat priemgetallen en zo kwam hij een wiskundig patroon op het spoor voor alle priemgetallen.
Focus op werk
Ik weet dat collega’s zich weleens licht ergeren aan mijn gekrabbel. Maar doodlen is juist een heel goede manier om niet af te dwalen. Mensen die tekenen, onthouden meer van de informatie die ze horen, blijkt uit wetenschappelijk onderzoek. Onderzoekers van de Britse University of Plymouth vroegen mensen om naar een saai en lang bericht op een antwoordapparaat te luisteren. De ene groep mocht intussen tekenen, de andere luisterde alleen maar. De doodle-groep bleek veel meer informatie uit de boodschap te hebben onthouden dan de luistergroep. De theorie hierachter is dat je tijdens luisteren maar een klein deel van je hersenactiviteit benut. Daardoor gaat je brein als het ware in een soort pauzestand en ben je niet meer geconcentreerd. Als je tijdens het luisteren gaat doodlen, geef je je brein precies genoeg te doen om op te blijven letten. Basisschoolleerkrachten weten dat: wanneer ze voorlezen, laten zij leerlingen vaak tekenen.
