Lezen in de trein, het park of café. Je creëert er je eigen bubbel mee en de rust van een lezer straalt ook nog eens af op de omgeving. Journalist Chris Muyres pleit voor meer lezen buitenshuis.
Misschien is het herkenbaar, de ervaring van het ‘wakker worden’ nadat je helemaal in een boek bent opgegaan. Want het is zo fijn om alles om je heen te vergeten, even te ontsnappen uit het dagelijks leven. Als je erover nadenkt, is het eigenlijk heel bijzonder dat door te lezen de wereld om je heen totaal stil kan vallen. Dat je je eigen stilte kunt creëren met niet meer dan een goed boek. Dat de tandarts drie keer je naam moet roepen voordat je hem hoort als je in de wachtkamer midden in een verhaal zit, of dat je in de trein je station voorbijrijdt. Het is dan ook niet heel verwonderlijk dat mensen vaak onbewust hun blik laten rusten op iemand die zit te lezen in de bus of in de wachtkamer.
De rust van de lezer straalt af op de omgeving en kan kalmte en stilte brengen in je eigen hoofd. Dat komt doordat het empathisch vermogen waarover we beschikken, soms zo sterk is dat het bijna lijfelijk wordt. Bijvoorbeeld wanneer je ziet hoe iemand met een hamer op zijn eigen duim mept. Onwillekeurig ga je dan met je hand wapperen, trek je een grimas en roep je ‘au!’, precies zoals de klusser zal doen. In de breinwetenschap is het een bekend fenomeen dat het zien van een gebeurtenis bijna dezelfde neurologische activiteit in de hersenen kan oproepen als het zelf beleven ervan. Dat je brein overschakelt naar de relaxmodus bij het zien van iemand die opgaat in een boek, komt omdat we lezen sterk associëren met rust en ontspanning. Daarom werkt het dus zo aanstekelijk.
- Het verhaal over lezen buiten de deur staat in Flow Boeken & lezen.
Tekst Chris Muyres Fotografie ©Bonninstudio/Stocksy United
