Steeds vaker kiezen mensen voor IJsland als vakantieland, maar hoe is het om er te wonen? Ook als de dagen ultrakort worden en de temperaturen ver onder het vriespunt dalen? Schrijver Laura Broekhuysen emigreerde met haar IJslandse man naar zijn geboorteland. Voor Flow 8-2016 schreef ze een verhaal over het leven daar en op ons blog publiceren we een fragment uit haar boek Winter-IJsland.
Hellingopwaarts, dicht bij de weg, staat onze brievenbus. Als de postbode is geweest, steekt hij naast de bus een ijzeren vlaggetje omhoog, dat lam is en op halfzeven wordt gezwiept. We zien het alleen door onze verrekijker. Het is een klim, we wandelen erheen op windstille dagen. We binden ijzeren tanden met rubberbandjes onder onze laarzen voor grip. We smeren paardenzalf op onze lippen. We geven elkaar een hand en glibberen over bobbelig ijs, ingeklonken, verregende en opnieuw bevroren sneeuw. Het is een spannende tocht: soms ligt er een pakje in de bus, soms niet. De postbode is onze sinterklaas. Misschien, zingt onze dochter. Misschien misschien misschien. Haar adem wolkt, haar stem bibbert. Het leuke van de postbode is dat hij bestaat.
Uit: Winter-IJsland, Laura Broekhuysen (Querido)
Fotografie Laura Broekhuysen
