Annelies maakt elke dag een knipselzin: "Mijn woorden kies ik intuïtief"

Annelies Belemans is illustratief vormgever en schrijver. Al drie jaar lang post ze iedere dag een knipselzin; haar zinnen zijn inmiddels gebundeld in een boek.

Wat ben je aan het doen?

“Voor mijn project Elkedagzin maak ik dagelijks een knipselzin met woorden die mij vinden. Ik blader in tijdschriften en knip woorden uit. Poëtische woorden, opmerkelijke woorden of zomaar woorden die me intuïtief aanspreken. Daarvan vorm ik een zinnetje dat ik post op Instagram en Facebook. Inmiddels doe ik dit al drie jaar, en intussen is er ook een boekje van uitgegeven. Dat klinkt heel gedisciplineerd, maar ik heb als creatieve maker ook veel vrijheid. Ik denk dat je die beide kanten nodig hebt. Hiervoor heb ik twee vergelijkbare dagelijkse projecten gehad, dus die routine zit nu echt in mijn natuur. Het is net als met tandenpoetsen of douchen: als ik het niet doe, is de dag niet af.”

Wat betekent dit project voor jou?

“Het helpt me vooral in het leren kijken naar de dingen om me heen, en die prikkels dan te verwerken. Voor de zinnen kan ik me door toeval laten leiden en tijd en ruimte maken voor mezelf. Het gaat me om het leren vertrouwen op het proces, niet zozeer om het zinnetje zelf. Het resultaat en wat anderen daarvan vinden, staat op de tweede plaats. Natuurlijk blijft het kwetsbaar om iets creatiefs in de wereld te zetten, omdat er altijd iets van jezelf in zit. Misschien kunnen mensen dit project daarom zo waarderen.”

Waarom slaat het zo aan, denk je?

“Ik krijg heel vaak de vraag: hoe doe jij dit, hoe krijg je zo’n groot bereik? Wat ik altijd antwoord en wat ik ook echt geloof, is: door dicht bij mezelf te blijven. In onze maatschappij gaat het zo vaak over prestaties, over groter, meer, sneller. Ik wil gewoon rustig werken, doen wat ik doe, los van succes of doelen. Misschien is dat wat mensen herkennen: dat het uit mijn hart komt en oprecht is.”

Hoe vullen beeld en taal elkaar voor jou aan?

“Voor mij zijn die twee sterk met elkaar verbonden. Als ik schrijf, zie ik beelden – als ik teken, spelen er zinnen in mijn hoofd. Ik heb beide nodig om mijn gedachten uit te drukken. De ene keer doe ik dat met een tekening, dan weer met woorden. Zo maak ik voor een palliatief centrum kaartjes om na een overlijden naar nabestaanden te sturen als steun. Daarvoor onderzoek ik hoe ik een gevoelig onderwerp als rouw kan samenbrengen in tekst en beeld. De opdrachten waarbij die twee elementen samenkomen, vind ik het allerleukst.”

Welke reacties maken je blij?

“Het is mooi als mensen zeggen dat ze zich in mijn zinnen herkennen. Eigenlijk is het zo gek: ze ontstaan vanuit mijn eigen buikgevoel en toch kunnen ze zo veel anderen raken. Het mooiste is nog dat al een paar stellen mij vertelden dat ze in de prille fase van hun verliefdheid mijn zinnen gebruikten. Ze stuurden ze aan elkaar door, om elkaar complimenten te geven of te bekennen dat ze iets voor elkaar voelden. Zo werden mijn zinnen onderdeel van hun relatie en dat vind ik heel bijzonder.”

Bekijk Annelies’ zinnen op @elkedagzin.