5 dingen die ik leerde van de Noren

Als ze voor een half jaar naar Noorwegen vertrekt, komt Flow-stagiair Noa erachter dat er veel van de Noren valt te leren. Beter voor jezelf zorgen, bijvoorbeeld.
Zou het wel wat voor mij zijn, zes maanden in een ander land wonen en studeren? Ik, die snel last kreeg van heimwee en nou niet bepaald kon zeggen dat ik enorme sociale skills had? Ik twijfelde. Maar toen vervolgens mijn relatie strandde, zei ik tegen mezelf dat het de juiste remedie zou zijn voor een gebroken hart. Noem het een vlucht, maar mentaal had ik mijn koffers al gepakt.
Het was niet zo dat Noorwegen nou boven aan mijn lijstje stond, maar qua afstand was het te doen: als ik thuis straks te erg zou missen, zou ik in een paar uur terug kunnen zijn in mijn oude, vertrouwde omgeving. Bovendien leek het me een land met mooie natuur: ook een plus. De keuze om toch te gaan bleek juist: ik kwam de maanden die volgden niet van alles te weten over het land en de cultuur, maar leerde ook veel over mezelf.
5 lessen die ik leerde in Noorwegen
1. Begin vroeg, eindig vroeg
Zeker, er is in Noorwegen een deel van het jaar minder zonlicht dan in Nederland. Dus zie dan maar eens je wekker vroeg te zetten, zoals de Noren dat braaf doen, om op tijd voor hun studie of werk te zijn. Maar daar staat wel tegenover dat de Noren ook vroeg stoppen. Rond een uur of vier ronden ze hun werk af, om daarna nog voor vijven aan tafel te zitten voor het avondeten. Na een tijdje merkte ik dat dat werkte: op deze manier had ik een hele avond voor mezelf, sociale activiteiten of hobby’s.
2. Buiten = altijd een goed idee
Waar je ook bent in Noorwegen, overal zijn wandelpaden, vuurplaatsen en zwemplekken te vinden. Friluftsliv is een term die er vaak valt: het leven in de frisse buitenlucht. Extra leuk: je mag in Noorwegen bijna overal wildkamperen. Als je geen tent hebt, huur je er gewoon eentje gratis via de lokale instanties. Veel Noren gaan overigens elke dag even kopje onder in een meer of de zee. Zelfs in februari.
3. Beweeg (en beloon jezelf daarna)
Noren houden ervan om actief te zijn. Deels uit overtuiging, deels omdat er niks anders opzit, als de supermarkt op de top van een heuvel ligt. Mijn boodschappenrondjes voelden dus al als een soort mini-hikes. Daarnaast zie je in de steden veel sportscholen. Vaak met zwembad én sauna erbij. Zo wordt sporten minder een moetje, en meer iets waar je naartoe leeft (vooral naar die sauna, in mijn geval).
4. Rust is geen luxe, maar een noodzaak
Waar Nederlanders bekend staan om hun werkmentaliteit, bouwen Noren juist bewust rustmomenten in. Veel families hebben een eigen hytte: een zomerhuisje in de natuur, waar ze in het weekend of tijdens vakanties op adem komen. Zeker in juli, als het hele land zo’n beetje op pauze staat. Nog een leuk weetje: Noren zijn nogal fan van yoga en meditatie (zo lang het niet té zweverig is – want daar zijn ze over het algemeen niet zo van). Zo hoorde ik dat er ook in de gevangenis yogales wordt gegeven.
5. Vier het leven (ook als het regent)
Oké, wij hebben Koningsdag. Maar de Noren hebben grunnlovsdagen: hun nationale feestdag op 17 mei met optochten, vlaggen, traditionele outfits en heel veel ijs. Daarnaast zijn verjaardagen echt een ding en vieren ze zelfs in de allerkleinste dorpen pride, waar ze in stoeten door het centrum banjeren, met vlaggen op hun wangen. Maar wat ik extra bijzonder vond: ze vieren zelfs de kleine dingen, zoals bijvoorbeeld de eerste sneeuwvlok.
Op de terugreis naar Nederland ging het allemaal mijn koffer in: nieuwe waardering voor rust, frisse lucht, beweging, het leven vieren en lange avonden. Eenmaal weer thuis vielen me de files extra op, het werktempo, de volle trams en het irritante piepje van de zelfscankassa in de supermarkt. Morgenochtend zou ik extra vroeg opstaan.
Meer lezen
- Verhuisd naar het buitenland: Ingrid woont in Zweden vanwege de ruimte en minder gedoe (maar er zijn ook uitdagingen).
- Zonder hypotheek lukte het in Zweden wél: hoe freelancer Rosie een boshuisje vond en het zelf opknapte.
- Wandeltip: coast to coast van Zweden naar Noorwegen over het St. Olavspad (veel rustiger dan de Santiago).
Fotografie Tobias Slinning Urke
Gepubliceerd op 6 juni 2025