De kunst van papercutting

Een stuk papier, een mes, een potlood en een gum. Dat is eigenlijk alles wat papercut-kunstenaars nodig hebben om hun – vaak sprookjesachtige – werelden te creëren.

‘Papercutting brengt ons in contact met onze behoefte om te maken, onze handen te gebruiken en even te ontsnappen aan de pixel-verbeelding van ons scherm-gedomineerde leven,’ schrijft papierexpert Natalie Avella in de inleiding van het boek Papercutting. En het is zo lekker simpel, zoals Rob Ryan zegt in het voorwoord. Geen kwasten, geen verf, water, olie of canvas. Alleen een stuk papier, een mes, een potlood en een gum. ‘So much less: less mess, less waste, less stuff.’ Alleen maar stukjes weghalen, dus.

Ryan: ‘Eerst snijd je de gaten in het midden van alle vormen die lijken op donuts. Dan de kiertjes tussen 
de in elkaar gehaakte vingers van verliefde stelletjes. Of misschien dat kleine eilandje van niksigheid tussen twee paar zoenende lippen. Daarna de grote stukken die eigenlijk het hemeldak vormen.’ Totdat er een nieuwe wereld ontstaat. Een wereld waarin Ryan graag zou willen zijn, omdat alles er aan elkaar vastzit, en alles dus met elkaar verbonden is.