Het ‘ik ben er even niet’-gevoel: meer en meer mensen verlangen ernaar. Wat levert het je zoal op om vaker offline te zijn?

Een goed gesprek (zonder stoorzenders)

Alleen al de aanwezigheid van een telefoon op tafel is een stoorzender voor een goed gesprek, zegt Marli Huijer, hoogleraar publieks­filosofie aan de Erasmus School of Philosophy in Rotterdam in Flow. “De inhoud van je gesprek is oppervlakkiger met een telefoon op tafel. Doordat je rekening houdt met de kans op een onderbreking, wordt de spanningsboog anders. Als je heel intensief met iemand praat over ­bijvoorbeeld verdriet of liefde, kan die sfeer na een berichtje of telefoontje helemaal weg zijn.”

Met aandacht

Ouders hebben bij het ontbijt soms meer aandacht voor hun e-mail dan voor hun kinderen. We zijn selectief met onze aandacht en focus­sen ons alleen op wat ons op dat moment interesseert, zegt de Amerikaanse onderzoeker Sherry Turkle, auteur van veel boeken over communicatie, in haar TED Talk. “Mensen hebben het idee dat ze met hun smartphone in hun hand niet alleen zijn, maar de realiteit is dat niemand meer echt luistert. Je deelt iets en hoopt dat iedereen het opmerkt. Je wilt je minder alleen voelen, maar het tegenovergestelde gebeurt vaak.”

Weer oog voor de echte wereld

Een popconcert, een museumbezoek, een wandeling door de stad: het lijkt wel of elke bijzondere ervaring moet worden vastgelegd. Maar als je steeds op je scherm tuurt en Instagram-kiekjes schiet, zie je niet hoe mooi de wereld eigenlijk is. “Er ontstaat een plakplaatjesweergave van de werkelijkheid, het echte leven ontgaat je,” zegt filosoof Hans Schnitzler in Flow.

Voor zijn digitale-­onthoudingsexperiment daagde hij studenten uit om een week offline te zijn. Veel deelnemers ervaarden de digitale detox als realiteitswinst. Ze hadden het gevoel ‘er echt te zijn’, en zelfs ‘meer te leven’. Ook viel het ze op hoe vriendelijk en hulpvaardig mensen op straat en in het openbaar vervoer zijn. Kortom: hoe rijk de offline werkelijkheid is.