Bente leeft langzaam: ik ging op date met mezelf (en dat was allesbehalve eenzaam)

wandelen

Bente van de Wouw is online editor van Flow en deskundige op het gebied van introversie en slow life. Deze keer ging ze op date met zichzelf en ontdekte ze dat alleen zijn niet per sé eenzaam is. 

Het is vrijdagochtend en ik word wakker met het verlangen om erop uit te gaan. Even de stad in. Etalages kijken, wat winkels bezoeken, door boeken snuffelen en misschien nog een taart met thee toe. Maar mijn vriend is de provincie uit en al mijn vriendinnen kunnen niet. Als ook mijn moeder het “Nee, sorry lieverd”-appje stuurt, baal ik.

Mopperend zit ik op de bank en het is nog geen 10 uur ’s morgens. Tot ik me bedenk dat ik capabel genoeg ben om zélf te gaan. Dat idee staat me eerst een beetje tegen. Alleen, naar de stad? En dan in zo’n koffietent zitten met niemand tegenover me? Is dat niet…gek? Of eenzaam? Ga ik dat wel leuk vinden?

Maar dan bedenk ik me dat ik wel vaker dingen solo heb gedaan. Ik ben notabene een paar keer in mijn uppie op wandelreis gegaan. Als ik dat kan, lukt in mijn eentje koffie drinken ook wel. Ik stap de auto in en rijd hard meezingend met radio richting stad.

Eenmaal daar doe ik eerst wat winkels aan. Wat fijn, denk ik terwijl ik door de kledingrekken loop, dat ik met niemand rekening hoef te houden. Als ik extra lang in de boekenwinkel doorbreng hoef ik niet bang te zijn dat ik teveel mijn tijd neem en in het pashokje maakt het niet uit dat ik een topje meerdere keren probeer omdat ik twijfel, er is niemand die ongeduldig op me wacht.

Alleen maar niet eenzaam

Als ik aankom bij de koffietent, moet ik mezelf wel een beetje moed inpraten. Hoe normaal het ook hoort te zijn, het voelt toch gek om te vragen om een tafel voor één. Ik heb het gevoel dat iedereen me aanstaart terwijl ik naar mijn plek loop, maar dat zit vast in mijn hoofd. Om het voor mezelf wat minder ongemakkelijk te maken, pak ik er een boek bij.

Van de menukaart bestel ik een chai latte en stuk cheesecake en terwijl ik ervan drink en eet, voel ik mezelf ontdooien. Een paar bladzijden in mijn boek verder bedenk ik me hoe fijn het is om naar dat geroezemoes te luisteren maar niet mee te hoeven doen. Om te observeren, om me heen te kijken maar toch ook in mijn eigen bubbel te blijven.

De tijd vliegt voorbij en eenmaal terug in de auto naar huis voel ik me trots. Ik wist het eigenlijk al: alleen zijn betekent niet per definitie dat je eenzaam bent. Maar dat jezelf op date nemen zo leuk kon zijn? Dat had ik niet verwacht. De volgende keer ga ik het niet als laatste optie zien, maar als prioriteit. “Nee, sorry mam. Ik ga er vandaag alleen op uit.”

Meer lezen

Tekst Bente van de Wouw
Gepubliceerd op 14 augustus 2023

Promotional image

Van mental health tot goed nieuws

Flow nieuwsbrief

Wil je nog meer verhalen van Flow? Twee keer per week versturen we een mail met nieuwe artikelen.

SCHRIJF JE IN