Wat gebeurt er toch allemaal, en hoe gaan we met alle veranderingen om? Op ons blog vertelt steeds iemand van het Flow team hoe zij de dingen aanpakt: praktisch en in het hoofd. Deze keer: Caroline (managing editor specials) heeft veel aan zinnetjes van filosofen.
Het is nog maar een paar weken geleden dat ik op de redactie van Flow aan een paar collega’s een appje van Angie uit Beijing voorlas. “The virus is really a big thing right now. We feel like living in a disaster movie.” Angie ken ik nog van mijn vroegere werk: ik schreef een keer een verhaal over haar voor Flow.
Jee, dachten mijn collega’s en ik toen, wat heftig voor haar – ons niet realiserend dat het virus ook naar Nederland zou kunnen komen. Sinds een paar dagen merk ik hoe veel ik heb aan zinnetjes van filosofen, zoals de stoïcijns filosoof Seneca, uit een aflevering van De Filosoof in Flow: ‘Uitgangspunt van het stoïcisme: probeer je niet druk te maken om dingen waar je geen invloed op hebt. (…) Je houding en de manier waarop je met gebeurtenissen omgaat – dáár heb je wel invloed op.’
Dus volg ik uiteraard de adviezen op van het RIVM, maar verder probeer ik ook te kijken naar wat er positief is aan de situatie. Mijn kinderen die uit zichzelf een kaartje sturen naar hun opa en oma’s, de wandelingetjes door het park met mijn dochter (‘ik zou nu eigenlijk toch een tussenuur hebben’), mijn man die de tijd neemt om een lekkere maaltijd op tafel te zetten, de appjes met mijn vriendin die huisarts is en ik in deze tijd zo bewonder.
Tegelijkertijd probeer ik ook andere zinnen van Seneca tot me door te laten dringen: ‘Bereid je op alles voor. Houd rekening met het toeval, het noodlot, en denk niet dat jij immuun bent voor pech en ellende. Dan valt het altijd mee.’ Dat vind ik moeilijker, want ik wil mezelf niet onnodig bang maken. Misschien bedoelt Seneca: het liefst waan je je onkwetsbaar, en dat is ook nodig om te kunnen leven. Maar soms moet je ook de moed hebben om de realiteit onder ogen te zien. Schik je in je lot als dat je treft, en tot die tijd: houd je ogen open voor alle mooie dingen om je heen. En dat zijn er gelukkig nog steeds heel veel. Zoals het appje van Angie dat ik toevallig vanmiddag kreeg: “Life in Beijing is becoming quite normal again.”
Tekst Caroline Buijs
