Zinnetjes
Vroeger, in het before-kids, before-serieuze-baan tijdperk, kon ik ’s ochtends wel eens wakker worden en denken: Wat zal ik vandaag eens gaan doen. Geen slecht zinnetje om mee wakker te worden, overigens. Weer wat later, toen er inmiddels twee peuters rondkropen, en er een Serieuze Baan was, veranderde dat zinnetje. Dat werd meer iets van: Wat zal ik vandaag eens gaan doen als ik een half uurtje over heb. Een half uur! Daar kon ik me in die dagen enorm op verheugen en over dagdromen. De laatste tijd, na 23 blogjes geschreven te hebben over ontspullen, betrap ik mezelf ’s ochtends op een gloednieuw zinnetje. Dat luidt: Wat zal ik vandaag eens gaan weggooien.
Dat het zover met mij heeft kunnen komen. Ik, de rommelkont, verzamelaar, stofnesten omarmer, over-de-datum-pakjes-in-de-kelderkast type. Waar is het mis gegaan? Of goedgekomen? Of wat dan ook. Ik heb de afgelopen 3 dagen 7 vuilniszakken weggegooid. Weggooien blijkt een soort nieuw ding om je op te verheugen. Een volle vuilniszak in de container kieperen geeft een uitermate bevredigend gevoel, kan ik je vertellen. Daáááág puzzels met ontbrekende stukjes, verzameling waxinelichtjeshouders, oude make-up, kerstpost van tien jaar terug, kinderknutsels. Over hoeveel vuilniszakken je hebt weggegooid na het opruimen, kun je tegenwoordig ook best gewoon een gesprek voeren met mede-ontspullers. Zo sprak ik gisteren Flows Caroline en Jocelyn. Met Caroline deelde ik hoeveel vuilniszakken we de afgelopen week hadden gedumpt. En wat er in zat. We waren net lekker op gang, toen Jocelyn ingreep. Ze keek ons een beetje bezorgd aan, en zei: “Ik weet het niet hoor, met dat Marie Kondo gedoe van jullie. Sinds wanneer is er iets mis met zooi? Ik blijf lekker mezelf, ik ga hier dus niet aan meedoen.”
Op weg naar huis moest ik hier even op kauwen. Ben ik inderdaad niet meer mezelf. Is er een raar soort new me in mij gekropen. En is ontspullen niet heel erg, uhm, a-sexy. Saai. Sneu? Het klinkt in ieder geval niet echt bohemien, hippie, levenslust, levenskunst, artistiek of creatief. Het klinkt misschien eerder een beetje juffrouw Helderder, van Annie M.G. Affijn, ik ben er nog niet helemaal uit, met dat ontspullen. Het lijkt me gezonder dan roken. Verstandiger dan vreemdgaan, bevredigender dan snoepen. Maar misschien wordt het weer eens tijd voor een ander zinnetje bij het wakker worden.
Astrid is samen met Irene de oprichter van Flow. Ze woont samen en heeft twee kinderen. Ze schrijft elke dinsdag over de zin en onzin van ontspullen.
