Flow Sewalong week 3: stikken

Het is de derde week van de Flow Sewalong. In samenwerking met Nienke van Leverink, auteur van Het grote naaiboek, gaan we de komende weken samen aan de slag met het maken van een (feest)jurk. Deze week de derde stap: stikken.

Van het stikken krijg ik een beetje de zenuwen, het wordt nu wel erg definitief. Wat als het gewoon niet werkt, als ik een jurk krijg die ik niets vind, wat ik ook doe? Gelukkig kan ik wat dat betreft altijd rekenen op Pieke Stuvel, mijn coauteur die de kleding van Het grote naaiboek heeft ontworpen. Er is iets met haar ontwerpen waardoor ze áltijd werken. Niets geen gedoe met panelen of mouwkoppen inzetten, maar eenvoudige ontwerpen die toch elegant staan. Geen reden om me zorgen te maken, dus. Toch?

De werkwijze (uit Het grote naaiboek)

Stik de naden met een lock- of stretchsteek als je die op je machine hebt zitten. Zo niet, stik de naden dan met een smalle zigzagsteek, om ze na het passen kort te knippen en met een brede zigzagsteek aan elkaar te stikken. Je kunt de zij- en onderarmnaad ook bij wijze van rijgsteek eerst met de grootste rechte steek stikken om hem pas na het passen te gaan locken of zigzaggen.
Het afwerken van naden met de locksteek doe je zo: knip de naden kort, maar pas op dat je niet in het stiksel knipt. En met de stretchsteek: knip de naden op een ½ cm kort en zigzag de naden met een brede zigzagsteek na.
Stik de zij- en onderarmnaden op 2 cm van de rand dicht.

Uitvoering

Bij het passen vorige week ben ik al tot de conclusie gekomen dat ik de jurk wat nauwer wil stikken. Hij zit nu best wel los en dat is niet mijn stijl. Stijl en smaak zijn natuurlijk heel persoonlijk. Ik heb een vriendin die alleen maar rokken en jurken tot op de knie draagt; ik ga juist altijd voor midi of mini, nooit knielengte. Ik vind midi bij haar mooi staan, net zoals zij knielengte bij mij mooi vindt staan, toch vinden we dat zelf niet. Laat je dus ook nooit door een kledingontwerp ervan overtuigen dat je een andere stijl moet dragen: dat weet je zelf heus het best.

Gebreide stoffen stik je met een meerekkende steek. Dat kan op verschillende manieren: met de speciale locksteek die de meeste huishoudnaaimachines tegenwoordig bezitten, die tegelijkertijd stikt en afwerkt, met de stretchsteek, die alleen meerekkend stikt, of met de zigzagsteek. Ik heb geen lock- of stretchsteek op mijn naaimachine, dus ik gebruik een rechte, grote steek bij wijze van rijgsteek. Daarna zal ik er met een smalle zigzagsteek overheen gaan. Voor het afwerken knip ik de naden op ½ centimeter af en stik ze aan elkaar met de brede zigzagsteek. Dan kan de stof niet rafelen.

Bij het stikken met de rechte steek smokkel ik dus al meteen een centimetertje van de zijkant af. Als ik de jurk daarna pas (met de goede kant naar buiten, zodat ik ook het effect van het patroon kan zien) voel ik me er nog niet lekker in. Ik besluit rigoureus de jurk in de taille aan beide kanten 3 centimeter in te nemen. Met kleermakerskrijt trek ik aan de binnenkant van de stof een lijn parallel aan de rand, om hopelijk de vorm er een beetje in te houden.

Tijdens het naaien vliegt het me aan: dit kán toch niet? Ik kan toch niet zulke ingrijpende veranderingen doorvoeren in een ontwerp dat zo zorgvuldig is uitgekiend? Alsof ik van een vierkant een cirkel wil maken. Ook nu had ik buiten Piekes kunde gerekend: als ik de jurk voor de derde keer aantrek, voelt het als een jurk voor mij. Ik kan het bijna niet geloven en ben er superblij mee. Dit was vast niet mogelijk geweest bij ingewikkelde patronen zoals je bij zelfmaakmodetijdschriften ziet, die meer op het ontwerp voor een spaceshuttle lijken.

Ik begin zelfs een beetje te experimenteren met de lengte van de jurk: misschien maak ik er toch een mini van? Dat zal ik in week 6 beslissen. Volgende week gaan we ons eerst bezighouden met de zakken.