Achter de schermen bij Flow 7

Het nieuwe nummer, Flow 7, ligt in de winkels. We nemen je mee achter de schermen. Art director Karin vertelt over de veranderingen in de vormgeving en inhoud van Flow. Bente en Tatjana laten weten wat je van hun nieuwe columns kunt verwachten.

Art director Karin Sonneveld: “Soms kan je huis al nieuw en fris voelen door een paar kussens in een ander hoesje te steken of je planten kleurige potten te geven: het is een kwestie van doen. Voor het restylen van Flow geldt hetzelfde: uitproberen. Inspiratiebeelden die ik in de loop der tijd verzamelde – van flyers tot boeken en magazines – verwerkte ik in de nieuwe Flow of vielen toch nog af. En wat bleef, daar borduurde ik op voort om er een kloppend geheel van te maken.

Een rubriek als Boeken van mijn leven, die al vanaf het begin een plek heeft in Flow, kreeg bijvoorbeeld een heel nieuw jasje met collages van Pamela Carbonell. Een illustrator met wie we sinds kort samenwerken en die vanaf nu met regelmaat te zien zal zijn. Ook starten we in dit nummer met een nieuwe handlettering: sommige koppen worden met de hand geschreven. Heel blij dat Femme ter Haar dit voor ons gaat doen. Waar ik tot slot enthousiast over ben, is dat de tekst nu hoger op de pagina begint en er meer witruimte is gekomen voor meer rust. Hierdoor krijgen de lay-outs een meer volwassen en journalistieke uitstraling. Zo komen de mooie verhalen in Flow nog meer tot hun recht.

Erkennen van rafelrandjes

Tatjana: “Ik schrijf over de spannende, leuke en mooie dingen van het bestaan, maar ga ook schurende gedachten, schaduwkanten en gevoelens niet uit de weg. Ik geloof namelijk dat alles durven voelen en hier ook over praten én schrijven leidt tot een rijker en vollediger leven. En juist het erkennen van die rafelrandjes zorgt voor verbinding. Ik heb de afgelopen paar jaar geleerd dat taboes en schaamte openbreken herkenning oplevert, het doet je minder alleen voelen. Met mijn columns hoop ik dat ook bij de lezers van Flow teweeg te brengen.”

Anders dan verwacht

Bente: “Lang dacht ik dat het leven één rechte weg was met duidelijke routebordjes langs die rechte weg – ik ontdekte met vallen en opstaan dat een vijfjarenplan de grap van de eeuw is. Je kunt plannen wat je wilt, het leven loopt toch altijd weer anders dan verwacht. Heel vervelend vind ik dat, maar misschien maken die kuilen, hobbels, omleidingen, doodlopende paden en andere verrassingen het leven ook een stuk leuker, en spannender. En dat ga ik in mijn columns onderzoeken.”