De boekentips van Eduard Richter
Het is een wonder dat er geen inkt door de aderen van Eduard Richter stroomt: zijn opa was boekhandelaar, zijn vader vertegenwoordiger voor een uitgeverij en zijn moeder werkte in een boekwinkel. Samen begonnen zijn ouders Ars Scribendi, een uitgeverij voor informatieve jeugdboeken. Eduard vertelt over de boeken die veel betekend hebben in zijn leven.
“Een van mijn vroege herinneringen is dat ik met een ramsjkar op de Uitmarkt in Amsterdam mocht staan. De opbrengst mocht ik houden. Die gaf ik uit in de stand van Lemniscaat, waar ik wijsneuzig om collegiale korting vroeg en boeken liet signeren door mijn helden van toen: Evert Hartman en Jan Terlouw.” Toch wilde Eduard liever journalist worden dan zijn ouders opvolgen. Om tijdens zijn studie politicologie wat bij te verdienen, begon hij boeken te vertalen voor Ars Scribendi. Gaandeweg raakte hij meer en meer geïnteresseerd in het uitgeverswerk. Eenmaal afgestudeerd ging hij alsnog de uitgeefwereld in: hij werkte als redacteur en uitgever bij Het Spectrum, Hollands Diep en tegenwoordig met net zo veel enthousiasme bij Volt, want “zelf ben ik geen schrijver, maar ik kan auteurs wel helpen een publiek te bereiken. En het is een voorrecht om hun boeken als eerste te mogen lezen.”
Dan Cooper – Albert Weinberg
“Als kind was ik een veellezer. Ik had hier ook een boek van Paul Biegel of Tonke Dragt kunnen noemen, maar ik kies voor de Belgisch-Franse stripreeks over straaljagerpiloot Dan Cooper. Ik ontdekte die strips in de verzameling van mijn vader en heb er nachten mee doorgebracht. Ik was een kleine jongen die droomde van avonturen en kon helemaal opgaan in de belevenissen van deze held, die altijd wist te overleven als hij weer eens onder vuur werd genomen. Met overtrekpapier trok ik de straaljagers uit de strips over en tot mijn dertiende heb ik dankzij Dan volgehouden dat ik ook piloot wilde worden. Mijn vader heeft zijn collectie verkocht, maar ik ben ze nu weer aan het sparen. Mijn oudste zoon van zes, Joep, heeft de stapel al ontdekt – dus de geschiedenis herhaalt zich.”
De kunst van het uitstellen – John Perry
“Filosoof John Perry is een notoire uitsteller en schreef daarover dit lange essay. Hij maakt onderscheid tussen rationele uitstellers en gewoon luie mensen. Ik reken mezelf graag tot de eerste categorie, maar ben soms ook wel een beetje lui. Ik vond het fijn om te lezen dat uitstellen niet altijd slecht is. Als je bijvoorbeeld het oplossen van een probleem uitstelt, krijgt het de kans zichzelf op te lossen. Als leidinggevende heb ik gemerkt dat mensen heel goed zijn in het creëren van problemen. Soms is het dan beter om de boel even te laten rusten, op z’n beloop te laten, in plaats van meteen te handelen. John Perry won met dit boek de Ig Nobelprijs, de alternatieve Nobelprijs voor geestig onderzoek dat toch waardevol is.”
