De mysterieuze en eigenzinnige Dora Carrington

Ze was bevriend met kunstenaars uit de Bloomsburygroep, maar hield er een geheel eigen stijl op na. En ook in haar privéleven ging schilder en schrijver Dora Carrington (1893-1932) haar eigen weg. Makkelijk was die niet.

De liefde kan op onverwachte momenten toeslaan. Eind 1915 is de 22-jarige Carrington – haar voornaam Dora 
heeft de talentvolle jonge schilder een paar jaar geleden als burgerlijke ballast van zich afgeworpen – een weekendje weg met vrienden. Tijdens een wandeling probeert de magere, dan 35-jarige schrijver Lytton Strachey haar, een jongensachtig meisje, te zoenen. “Die vreselijke oude man met een baard heeft me gekust!” vertelt ze bij terugkeer in het vakantiehuis aan haar vriendin.

Die probeert haar gerust te stellen: Lytton is homoseksueel, dus het zal vast bij deze ene poging blijven. Huh? De vriendin moet het woord 
h-o-m-o-s-e-k-s-u-e-e-l voor Carrington spellen, ze heeft er nog nooit van gehoord. Verontwaardigd zint ze op wraak. De volgende ochtend sluipt ze zijn kamer binnen om, terwijl hij slaapt, stiekem die prikkende, rode baard af te knippen. Terwijl ze zich over hem heen buigt, opent hij zijn ogen en kijkt haar aan. En dan is ze verliefd. Levenslang.