Ontspullen met Astrid: zinnetjes

Hoewel Flow’s Astrid haar overvolle boekenkast en vintage serviezen heel gezellig vindt, vroeg ze zich toch af of haar huis wat minder vol kon. Ze schreef een jaar lang blogs over de betekenis van spullen. We lichten er opnieuw een aantal uit. Deze keer: zinnetjes.

Vroeger, in het before-kids-, before-serieuze-baan-tijdperk, kon ik ’s ochtends weleens wakker worden en denken: wat zal ik vandaag eens gaan doen? Geen slecht zinnetje om mee wakker te worden, overigens. Weer wat later, toen er inmiddels twee peuters rondkropen en er een Serieuze Baan was, veranderde dat zinnetje. Dat werd meer iets van: wat zal ik vandaag eens gaan doen als ik een half uurtje over heb? Een half uur! Daar kon ik in die dagen enorm over dagdromen en me op verheugen. De laatste tijd, nu ik blogjes maak over ontspullen, betrap ik mezelf ’s ochtends op een gloednieuw zinnetje. Dat luidt: wat zal ik vandaag eens gaan weggooien?

Dat het zover met mij heeft kunnen komen. Ik, de rommelkont, verzamelaar, stofnesten-omarmer, het over-de-datum-pakjes-in-de-kelderkast-type. Waar is het misgegaan? Of goed gekomen? Of wat dan ook. De afgelopen drie dagen heb ik zeven vuilniszakken weggegooid. Weggooien blijkt een nieuw ding om me op te verheugen. Een volle vuilniszak in de container kieperen geeft een uitermate bevredigend gevoel, kan ik je vertellen. Daááág puzzels met ontbrekende stukjes, verzameling waxinelichtjeshouders, oude make-up, kerstpost van tien jaar terug en kinderknutsels.