Hoe moet dat ook alweer, ontspannen? Bente (23) werkt onder meer als online editor bij Flow en wil van een bijna-burn-out naar een leven met minder stress. Ze schrijft elke vrijdag over haar weg hiernaartoe.
“Wat zullen we morgen gaan doen?” vraag ik aan Nick. Het is vrijdagavond en we liggen in bed, op het punt te gaan slapen.
“Ik wil gaan sporten, misschien nog wat lezen en de rest zien we wel, toch?” antwoordt hij. We kletsen nog even en dan gaat het licht uit.
Na een paar minuten merk ik dat hij in slaap is gevallen, maar voor mij geldt dat nog niet. Het idee dat ik niet weet wat we morgen gaan doen, houdt me klaarwakker. Ik heb altijd het idee gehad dat de zaterdag en zondag heilig zijn. Dat alles mogelijk is op die dagen en dat je die zo leuk en spectaculair mogelijk moet invullen. Want dat hoort, voor mijn gevoel. “Wat heb jij dit weekend gedaan?” wordt nou eenmaal vaker gevraagd dan: “Ga je nog iets doen op dinsdagavond?”
Ik krijg er stress van, terwijl de weekenden eigenlijk zijn bedoeld om rust te nemen. En dus besluit ik om voor één keer te leven zoals Nick en alles te laten komen zoals het komt. Controlfreak op een missie.
De volgende ochtend ga ik bij het wakker worden meteen de mist in. Tien uur, lees ik op het scherm van mijn telefoon. Ik spring nog net niet het bed uit en schud Nick wakker. “We hebben de halve dag gemist!” roep ik. Tot zover mijn komt-zoals-het-komt-mentaliteit.
Ik kleed me snel aan, maak ontbijt voor twee, bereken hoeveel uur we nog hebben om iets van de dag te maken en zoek op internet naar wat er te doen is. “Misschien kunnen we naar de bioscoop gaan, dan naar een museum en na afloop een hapje eten,” stel ik voor. “Of we skippen het museum en gaan naar de dierentuin. We kunnen ook…”
“…helemaal niks doen,” maakt Nick mijn zin af. “We gaan ontbijten, ruimen af en dan kijken we wel.” Een stilte volgt. Daar had ik nog niet aan gedacht, en ik moet wennen aan het idee. Dan denk ik aan een quote die ik net heb gelezen: ‘The trees are about to show us how lovely it is to let things go.’ Dingen loslaten, ook de eeuwige strijd van dingen zo leuk mogelijk maken, zorgt voor minder stress. En als de bomen het ieder jaar opnieuw kunnen, dan kan ik het vandaag ook. Ik zet mijn bord in de gootsteen en stap weer in bed. Er is immers genoeg tijd voor nog een dutje.
- Je kunt ook de andere blogjes van Bente over ontstressen lezen.
