Wild swimming in Engeland

Nu rivieren en meren steeds schoner zijn, raken steeds meer Engelsen aangestoken door het buitenzwemvirus. En niet alleen in de zomer.

In en onder het water zal het ongetwijfeld erg mooi zijn, maar dat is toch niet de reden waarom zwemmers over het algemeen de waterkou opzoeken. Emma J. Hardy van de London Swimming Club: “Veel mensen beginnen met openwaterzwemmen omdat ze zijn gaan trainen voor een triatlon. Vaak gaan ze dan helemaal om en kiezen ze uiteindelijk voor het zwemmen. Er is ook een groep die het doet als een soort meditatie. Ik hoor vaak dat zwemmen je in het nu brengt en spanningen wegneemt. Voor mezelf is het mentaal ook heel goed geweest. Ik werd in het begin snel paniekerig in open water. Mijn moeder werkt in de geestelijke gezondheidszorg en leerde me wat mindfulnesstechnieken die ik tijdens het zwemmen kon toepassen, bijvoorbeeld met mijn ademhaling.”

Zwemmen en mindfulness bleek een geweldige combinatie. Nu vindt Emma het heel rustgevend om in het water te zijn. “Het helpt me om mijn hoofd leeg te maken, en als het water heel koud is voel je sterk dat je leeft.” Andrea, een Nederlandse openwaterzwemmer, kan dat onderschrijven: “Zeker in januari en februari hakt de kou erin; vooral de eerste minuten voelt het als snijdende mesjes. Maar dan besef je dat je omringd bent door water. En je leeft nog! Sterker nog: je leeft intenser dan ooit. Je wordt totaal met jezelf geconfronteerd.”