Marije van der Haar-Peters (42) en haar man verruilden hun woning in de stad voor een kleinere woning in de natuur. Door het ontspullen en de bijkomende lagere maandlasten hebben ze meer tijd voor dingen die ze belangrijk vinden, zoals buiten zijn.
“Van jongs af aan heb ik al een zwak voor kleine huisjes – het roept bij mij een gevoel op van geborgenheid en vrijheid. Maar steeds iets groter gaan wonen is vaak een logische weg die je samen aflegt. Na ons eerste appartementje midden in de stad, kwamen er bij elke verhuizing meer vierkante meters bij. Vaak onbewust, omdat het te betalen was. Al die kamers zijn best lekker, maar met z’n tweeën kun je verdrinken in zo’n grote woning. En alle spullen die je opslaat, gewoon omdat het kan… Dan kochten we maar weer een nieuwe kast.
De bestrate tuintjes in de buurt pasten steeds minder bij ons: kleine lapjes grond met een schutting ertussen. De behoefte aan eenvoud, rust en natuur werd groter. Van alle winkels op loopafstand en andere voordelen van de stad, maakten we eigenlijk helemaal niet zo veel gebruik. En de last van onze hypotheek voelde ik af en toe als een molensteen om mijn nek hangen. Liever kozen we voor minder ruimte binnen, en meer buiten.
Bij toeval ontdekten we een huisje van vijftig vierkante meter op een kleinschalig Veluws vakantiepark, vrijstaand en aan de rand van het bos. Het is wat minder luxe – onze mooie keuken en een aantal apparaten zeiden we gedag. Veel spullen brachten we naar de kringloop en we maakten vrienden blij met stapels spelletjes en boeken. Die fase van versimpelen heb ik op allerlei fronten doorgevoerd: de televisies gingen weg en ik meldde me af voor alle nieuwsbrieven. Ik merk al dat ik veel meer tijd overhoud voor lezen, wandelen in de mooie natuur bij ons om de hoek, naar het theater gaan, weekendjes weg.
Mijn uitgangspunt is nu: wat heb ik zelf nodig? Zo drink ik ’s morgens mijn eerste kop koffie buiten, geïnspireerd door een tip op Instagram. En als ik thuis werk, loop ik tussendoor zo even de natuur in. Naar mijn werk ben ik zeker 45 minuten langer onderweg, maar dat heb ik ervoor over en ik werk wat vaker vanuit huis. Ik probeer de reistijd niet als verloren tijd te zien, maar als tijd voor mezelf. Deze nieuwe manier van leven geeft me de vrijheid die ik voorheen vooral tijdens vakanties ervoer: je hebt maar heel weinig nodig, een tas met kleren en een e-reader is genoeg.”
- In Flow 8 vertellen meer mensen over de bewuste veranderingen die ze gemaakt hebben.
Tekst Ilse Savenije Fotografie Banter Snaps/Unsplash.com
