Marjolijn woont samen met haar gezin, ouders én schoonouders

Marjolijn

Toen ze merkten dat hun ouders en schoonouders achteruit gingen, bedachten Marjolijn en haar man Marc een oplossing. Ze verhuisden samen met hun gezin naar een andere woning in Apeldoorn zodat ze samen konden wonen met alle vaders en moeders.

Jullie wonen met z’n achten samen. Hoe is dit idee ontstaan?

“Toen mijn schoonouders op een appartement woonden aten we al heel vaak bij elkaar, ook samen met mijn ouders. Het onderwerp zorg en zorgwoning kwam weleens vaker langs, maar het raakte in een stroomversnelling toen we merkten dat het appartement best wel eenzaam voor ze was. Mijn schoonmoeder was slecht ter been en kwam het appartement bijna niet uit zonder mijn schoonvader.

Op een gegeven moment was de lift een tijdje kapot en kon ze nergens heen. Nu kennen we het begrip ‘quarantaine’, maar dat was toen nog niet het geval. Toen hebben we gezegd: onze kinderen zijn nu nog niet zo oud, als we het willen doen, dan moeten we het nu doen. Omdat de zorg toch wel vaker op ons neerkwam leek het een goed idee. We overlegden met onze beide ouders en zo ontstond het plan om samen te zoeken naar een nieuwe woonplek.”

Was het gemakkelijk om iets te vinden waar jullie met z’n allen konden wonen?

“Zoeken naar iets anders heeft wel wat voeten in de aarde gehad. Ik heb gesprekken gevoerd met heel veel verschillende gemeentes. We hebben besproken wat er kan en wat er mag. Het lastige was dat gemeente Apeldoorn heel veel wilde doen met zorg en mantelzorgers, maar in de wetgeving stond dat je zorg mocht verlenen aan een ouderpaar. Twee ouderparen stond er niet in en daar was eigenlijk ook nooit over nagedacht. Je wilt iets wat goed is om te doen, maar dat werkte niet gemakkelijk.

Uiteindelijk gingen er gelukkig toch, met wat hulp, een aantal deuren open. We vonden een huis in het centrum van Apeldoorn waar we een zorgwoning in de tuin lieten bouwen voor mijn schoonouders. De woning zelf deelden we door tweeën, wij wonen voor en mijn ouders wonen achter in het huis.”

En hoe gaat dat onderling? Doen jullie heel veel samen?

“Iedereen is zelfvoorzienend. Dat betekent dat iedereen alles zelf kan. Wassen, het huishouden en koken. Ook uit praktisch oogpunt, eten we twee keer in de week bij mijn ouders of schoonouders. Want hoe fijn is het dat je de kinderen kunt helpen met hun huiswerk en dan niet hoeft te koken? We eten dus wel samen, maar we laten elkaar ook heel erg vrij. Maar het is daarnaast ook heel gemakkelijk om snel te kunnen helpen met bijvoorbeeld de televisie, de telefoon of verzekeringen. Het heeft dus veel voordelen. En toen we in de lockdown zaten, zagen opa’s en oma’s hun kleinkinderen weken niet. Deze opa’s en oma’s hadden hun kinderen en kleinkinderen de hele tijd om zich heen.”

Je leeft natuurlijk dicht op elkaar. Hoe blijft dit goed gaan bij jullie?

“Ik denk dat het belangrijk is om goede afspraken te hebben, en dingen bespreekbaar te maken. Als er iets, als je je ergens mee zit of je ergens aan stoort, geef het dan aan. We drinken over en weer koffie bij elkaar en dan worden dingen natuurlijk ook met elkaar besproken. Maar daar moet je ook open voor kunnen en willen staan. Je merkt wel naarmate mensen ouder worden, dat het soms lastiger wordt. Dan sturen wij net iets meer. We denken vooral: als er iets is of als je ergens mee zit, gooi het op tafel.”

Je noemde net al de lockdown, maar zijn er nog meer voordelen aan jullie woonsituatie?

“Het ontzorgt een stukje. Ik weet nog dat mijn vader in hun vorige huis bijvoorbeeld op de afstandbediening was gaan zitten en de televisie het niet meer deed. ’s Avonds belden ze dan in paniek om hulp. En dan stapten we in de auto om ze te helpen. Dat zijn heel simpele dingen, maar het is wel heel fijn dat je nu snel naar elkaar toe kunt. Ik zie daarnaast aan mijn schoonmoeder dat ze psychisch echt heel erg is opgeknapt. Het was heel mooi om te zien dat ze in het eerste halfjaar dat we samenwoonden, heel erg was afgevallen en minder insuline was gaan gebruiken. Omdat ze meer aan het bewegen was, lekker naar buiten kon en onder de mensen kon zijn. Naar mijn idee houdt dit ze langer jong.”

Meer lezen?

Tekst Rachel Vieth  Fotografie Beetjehome

Promotional image

Van mental health tot goed nieuws

Flow nieuwsbrief

Wil je nog meer verhalen van Flow? Twee keer per week versturen we een mail met nieuwe artikelen.

SCHRIJF JE IN