Ergens op een schiereiland in Gouda staat de Telefoon van de Wind, waar je kunt bellen met een overledene.
Echt bellen kan niet, de telefoon in de telefooncel is nergens op aangesloten, het snoer doorgeknipt. Maar de telefooncel vind je niet voor niets op een plek waar de wind je altijd om de oren slaat. Het is een mooie gedachte dat de wind je woorden draagt naar iemand die je mist. Het enige wat je hoeft te doen, is de telefooncel in stappen en de hoorn van de haak halen. De woorden komen vaak vanzelf.
Het idee is gebaseerd op het initiatief van Itaru Sasaki uit Japan. Om het verdriet voor zijn overleden neef te verwerken, zocht Sasaki naar een manier om een boodschap naar hem over te brengen. Zo kwam hij op het idee om een oude telefooncel te gebruiken.
Het geeft troost
‘Het spreken aan de telefoon, ook al is die niet verbonden, dwingt je je gedachten te ordenen en ze onder woorden te brengen,’ vertelt Sasaki. ‘Dat is een essentieel onderdeel van het rouwproces.’ Hij doopte de telefooncel Kaze no Denwa, de Telefoon van de Wind, staat er op de website van het Nederlandse initiatief, omdat hij hoopte dat de wind zijn woorden naar zijn neef zou dragen.
Echt weten of de boodschap aankomt bij degene die we missen, zullen we nooit weten, maar alleen al het uitspreken van je gevoelens en gedachten kan, zoals Sasaki vertelt, helpen bij het rouwproces. Het geeft troost.
Meer lezen
- Laura Imai Messina schreef een prachtige roman over de Japanse Telefoon van de Wind: Dingen die we toevertrouwen aan de wind
- Journalist Lisanne van Sadelhoff bezocht de Telefoon van de Wind in Gouda om met haar overleden moeder te praten. Haar mooie verhaal vind je op de website van de Correspondent.
- Meer informatie over de telefooncel en hoe je er komt, vind je op de website van het Nederlandse initiatief.
- Hoe ga je om met groot verdriet en rouw? We schreven er een artikel over.
Tekst Bente van de Wouw Fotografie Antoine Barrès Jay/Unsplash.com