Imkers nieuwe stijl: in steeds meer steden begint urban beekeeping op gang te komen. De Vlaamse Britt van Marsenille is een van die bijenpioniers. Hieronder kun je een fragment lezen uit het artikel in Flow 2.
“De avond voor ik mijn bijenvolk kreeg, man. Ik was weer zes jaar oud, de avond voor mijn verjaardag. Hier heb ik een jaar naar uitgekeken.” Het enthousiasme waarmee de Vlaamse Britt van Marsenille (35) op haar blog schrijft over bijen is ontroerend. Dat eerste bijenvolk waar Britt het over heeft, hield ze op het dak van een rusthuis in hartje Antwerpen: urban beekeeping ten top. We zijn bij haar op bezoek om te praten over haar ervaringen als imker nieuwe stijl. Terwijl ze een kop thee met honing drinkt, vertelt ze: “Ik kwam op het idee om zelf bijen te gaan houden omdat ik kilo’s honing eet per maand. Toen ik steeds vaker in artikelen las dat het niet goed gaat met de bijen, dacht ik: dan moet ik misschien zelf leren imkeren. Hoe vreemd het misschien ook mag klinken: juist de stad is een ideale habitat voor bijen. Daar is nog veel variatie in planten en bomen waar ze hun nectar kunnen halen om honing van te maken. Op het platteland is vooral monocultuur. Mais en aardappelen, daar hebben de beestjes weinig aan en nergens is nog onkruid te bekennen, terwijl dat qua voedsel juist veel afwisseling zou bieden aan de bijen. Bovendien is in de stad niet alles bespoten met pesticiden. Volgens wetenschappers vormen pesticiden een belangrijke oorzaak van de bijensterfte.”
In Flow 2 vind je het hele verhaal van Britt en haar bijen. Met tips voor als je zelf wilt gaan imkeren.
Tekst Chris Muyres Fotografie Caroline Coehorst
