Hoe moet dat ook alweer, ontspannen? Bente (23) heeft haar eigen online magazine en werkt onder meer als online editor bij Flow. Ze wil van een bijna-burn-out naar een leven met minder stress. Ze schrijft elke vrijdag over haar weg hiernaartoe.
Sinds mijn bijna-burn-out heb ik al een tijdje niet meer kunnen doen waar ik blij van word: reizen. Terwijl ik mijn grote rugzak twee jaar geleden nog iedere maand uit de kast haalde, ligt hij nu al een half jaar stof te vangen op zolder. Niet omdat ik geen zin meer heb in reizen. Integendeel. Het liefst ren ik nu meteen naar het vliegveld voor het eerstvolgende vertrek. Het probleem is dat ik het niet meer durf.
In 2015 struinde ik nog door de jungle van Vietnam met alleen een flesje water. De afgelopen maanden durfde ik soms niet eens de drempel van mijn huis over om boodschappen te doen. Vreemd, wat zo’n terugslag met je kan doen. Gelukkig boek ik vooruitgang. De paniekaanvallen zijn een stuk minder geworden en stap voor stap ga ik verder weg van huis.
Je kunt je misschien mijn euforie voorstellen toen ik vorige week eindelijk weer een vliegticket kocht. M’n vriend en ik zouden naar Edinburgh in Schotland gaan. Lekker dichtbij en vertrouwd, want ik was er al eens eerder geweest. Ik was er klaar voor.
Waar ik alleen niet op had gerekend, was de drukke week die voorafging aan het vertrek. Die leverde me veel stress op en sinds lange tijd weer een lichte paniekaanval. Op de dag voor vertrek was ik er zo slecht aan toe, dat ik al moeite had met een treinreis van twee uur. Die avond besloot ik om niet te gaan. De volgende stap moest voor nu even wachten.
De volgende ochtend voelde ik me laf. Was het wel de juiste beslissing om niet te gaan? Maar toen ik rustig verder dacht, wist ik dat het niet anders had gekund en dat het juist moedig was om naar mijn lichaam te luisteren. Die grote stap komt nog wel, voor nu maak ik weer pas op de plaats. Met opgeheven hoofd.
- Je kunt ook de andere blogs van Bente lezen over ontstressen.
