Willem Barentsz en Abel Tasman kennen we uit de geschiedenisboeken, maar minder bekend is dat er ook een vrouwelijke Nederlandse ontdekkingsreiziger was: Alexine Tinne (1835-1869). Ze werd geboren in de Haagse upper class, en anders dan van haar werd verwacht, koos de avontuurlijke en rebelse Alexine ervoor te gaan fotograferen en reizen.
Alexine en haar moeder erfden meer geld dan ze hun hele verdere leven zouden kunnen opmaken. Alleen al van de rente die de erfenis opleverde, konden ze in hun statige huis een luxe leven leiden, zonder ook maar iets te hoeven doen. Maar moeder en dochter zaten niet op een lui leventje te wachten en gaven hun geld liever uit aan reizen naar Spanje, Frankrijk, Zweden, Noorwegen en de Noordkaap. Tijdens tussenstops in Den Haag kreeg Alexine privéles en daarnaast verdiepte ze zich in literatuur, geschiedenis en geografie.
In vergelijking met hun tijdgenoten reisden de Haagse dames weliswaar uitzonderlijk veel, maar nog altijd naar comfortabele, bekende bestemmingen. Ze bleven keurig binnen de grenzen van Europa. Tot het najaar van 1855. Alexine zou zich met Adolf von Königsmarck gaan verloven, die zij een jaar eerder had ontmoet. Samen met haar moeder zou ze tijdelijk bij zijn familie in Dresden verblijven, op doorreis naar Italië.
Het werd de laatste ontmoeting tussen Alexine en Adolf; na het bezoek wilde ze de Pruisische adjudant nooit meer zien. Haar precieze motivatie is niet bekend, maar dat een gefortuneerde, getrouwde vrouw een gezin behoorde te stichten, zou er iets mee te maken kunnen hebben. Het was ongepast om verre reizen te maken en dat moet voor Alexine geen aantrekkelijk vooruitzicht zijn geweest. Later reisde Adolf haar nog tot Turkije achterna, tevergeefs.
“Waarom gaan we niet naar een exotischer oord,” stelde Alexine haar moeder op een morgen in Italië voor. Ze wilde naar Egypte. Een ongewoon verzoek; pas jaren later zouden de eerste toeristische reizen naar Noord-Afrika worden georganiseerd. Toch namen moeder en dochter de boot naar Alexandrië, op doorreis naar Caïro.
- Het complete verhaal vind je in Flow 8-2015.
Tekst Irene Ras
