Door te dagdromen kunnen we beter omgaan met de stortvloed aan informatie die dagelijks op ons afkomt. Volgens Daniel Levitin, professor psychologie en neurowetenschap en schrijver van het boek ‘Een opgeruimde geest’, kan je brein in deze stand pas écht even uitrusten. Een fragment uit het tijdgeest-interview van Flow 5.
“Onze hersenen hebben zich zo ontwikkeld dat ze zich op één ding tegelijk richten. Als je aandacht aan het ene besteedt, haal je het automatisch weg bij het andere. Iets kan automatisch je aandacht opeisen, zoals een hard geluid of helder licht. Of je dwingt jezelf aandacht te besteden aan iets. Je zoomt in op één ding en je hersenen negeren de rest. Dat hadden onze voorouders nodig om op dieren te kunnen jagen en gevaren voor te zijn. Ons brein is nog niet veel verder dan dat. Als we ons concentreren op een gesprek dat we voeren, gaan andere gesprekken langs ons heen. Als we ons huis binnengaan en de telefoon gaat, herinneren we ons later niet waar we de sleutels hebben neergelegd.”
Er zijn toch mensen die heel goed zijn in multitasken?
“Zo voelt dat, ja. Maar waar onze hersenen vooral heel goed in zijn, is zelfbedrog. Je denkt dat je tijd wint, maar uit onderzoek blijkt dat je juist minder gedaan krijgt, en het is ook nog eens van mindere kwaliteit. De neuronen in je hersenen zijn levende cellen die zuurstof en glucose nodig hebben. Elke keer als je schakelt, verbrand je glucose en die raakt op een gegeven moment op. Elke mail die je stuurt en elke tweet die je leest, is een aanslag op de grondstoffen die je hersenen nodig hebben voor het voeren van een gesprek of autorijden. Je hersenen springen van het een naar het ander. Je wordt er niet alleen heel moe van, maar bent ook niet in staat om echt goede dingen te maken.”
Lees meer in Flow 5 of het boek ‘Een opgeruimde geest – Omgaan met de stortvloed aan informatie die dagelijks op je afkomt’ (Atlas Contact)
Tekst: Jocelyn de Kwant, Illustratie: Valerie McKeehan
