Welke lessen leerde jij van het leven? In deze rubriek vragen we het steeds iemand anders. Deze keer: schrijver Maartje Wortel.
5 levenslessen van Maartje Wortel
Vergeet niet dat je een lichaam hebt
“Door naar een haptonoom te gaan kwam ik – pas rijkelijk laat – tot het inzicht dat ik in een lichaam zit en dat ik dat lichaam niet zomaar kan negeren. ‘Wat doe je als een baby huilt?’ vroeg mijn psycholoog een keer. ‘Ja logisch, dan moet hij eten of slapen,’ antwoordde ik. Maar ik had niet door dat ik ook voor mijn eigen lichaam moest zorgen door te slapen, eten en niet te veel te drinken.”
Breng een gummetje mee
“Wanneer ik vroeger bij iemand op bezoek ging, was ik altijd heel onrustig en druk. Door een gummetje in mijn zak te hebben en dat zogenaamd aan iemand te brengen, was ik minder met mezelf bezig. Eerst kwam dan bij wijze van spreken dat gummetje, en daarna kwam ik er pas achteraan. Inmiddels heb ik die gum niet meer nodig, omdat ik nu weet dat ergens gewoon zíjn al genoeg is.”
Verzin iemand
“Soms vind ik het moeilijk om dingen alleen te doen omdat ik me dan kwetsbaar voel. Vanmiddag wandelde ik in m’n eentje – de zon scheen – en dan verzin ik iemand om aan te vertellen hoe mooi het licht viel. Via een ander lukt het me beter om het geluk dat me overvalt toe te laten.”
Beloof niet te veel
“Als iemand me uitnodigt voor een feestje, zeg ik: ‘Leuk, dank voor de uitnodiging en misschien tot dan.’ Ik beloof nooit dat ik kom, want als ik iets vast moet zetten in de tijd – zoals een afspraak of feestje – ben ik daar zo mee bezig dat ik niet meer wil. Maar op deze manier ga ik vaak tóch, omdat ik me vrij voel om wel of niet te komen.”
Kijk met zachte ogen
“Wanneer mensen boos of angstig, racistisch of seksistisch reageren, probeer ik ze te bekijken met zachte ogen. Door me in te leven in hoe het komt dat iemand boos is, raakt het me minder. Daarmee hoef ik de ander niet per se te begrijpen, maar zo kan ik wel kalm naar extreme mensen kijken. En kijk ik ook kalm naar mijn eigen extremiteiten, omdat ik probeer te achterhalen waarom ik ergens zo kwaad over ben.”
Meer lezen
- Deze lessen leerde Wicher Schols (The School of Life) van het leven.
- Alleen dingen doen, hoe doe je dat?
- Niets doen: waarom dat geen luxe is.
Tekst Caroline Buijs Illustraties Deborah van der Schaaf