Leestips: deze 5 boeken zijn acteur Dilan Yurdakul altijd bijgebleven

Dilan Yurdakul 5 boeken

Welke vijf boeken zijn acteur, theatermaker en schrijver Dilan Yurdakul altijd bijgebleven? Ze deelt haar favorieten en vertelt waarom deze vijf boeken haar aanspraken.

Interview Liddie Austin  Fotografie Danique van Kesteren
Gepubliceerd op 21 oktober 2024


Voor Dilan Yurdakul (1991) zijn boeken van kinds af aan het ultieme troostmiddel. “Lezen is vaak een vorm van afleiding, maar ik zoek vooral troost: even mezelf vergeten door in een verhaal te duiken. Dat kun je ook met een film doen, maar ik pak op moeilijke momenten in mijn leven een boek. Sommige hoef ik maar open te slaan om weer te weten hoe ik me voelde toen ik ze las.”

1. The Catcher in the Rye, J.D. Salinger

“Ik was een jaar of vijftien toen ik dit boek las. We moesten het op school analyseren voor Engels. Er bleek veel meer in te zitten dan ik in eerste instantie dacht. Dat de impact van de Tweede Wereldoorlog op de hoofdpersoon en zijn familie zo groot was, had ik me niet gerealiseerd. Ik herkende me als puber vooral in de manier waarop de ik-figuur, Holden, naar de wereld kijkt. Hij verzet zich tegen de nepheid en de hypocrisie die hij om zich heen ziet, met name tegen die van zijn ouders. Ik denk dat ik toen vooral daarop aansloeg. Ik heb geprobeerd een voorstelling te maken van dit boek, maar de rechten zijn extreem goed beschermd, dus dat is niet gelukt. Maar ik draag het nog steeds met me mee.”

2. Het leugenachtige leven van volwassenen, Elena Ferrante

“Wat mij betreft de beste roman van Ferrante, ik heb ze allemaal gelezen. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van een jongvolwassen meisje. Ze is het aanbeden enige kind van haar ouders, totdat ze op een dag te horen krijgt dat ze steeds meer op haar tante begint te lijken. Dat is duidelijk niet als compliment bedoeld: die tante staat voor het kwaad, voor alles wat lelijk is. Het meisje vindt het erg dat ze kennelijk niet goed is in de ogen van haar ouders en wordt tegelijkertijd zo nieuwsgierig naar die tante dat ze naar haar op zoek gaat.”

3. De wereld als markt en strijd, Michel Houellebecq

“Ik ben groot fan van het werk van Houellebecq. Als er een nieuw boek van hem uitkomt, koop ik het meteen. In deze debuutroman komen al zijn thema’s aan bod: het kapitalistische systeem dat ons kapotmaakt, de seksualiteit die je overal kunt vinden, de eenzaamheid van zijn personages. Het verhaal gaat, zoals al zijn boeken, over witte mannen van middelbare leeftijd die op een heel onhandige manier op zoek zijn naar liefde en verbinding. Ik hou van Houellebecqs simpele, maar rake schrijfstijl. Hoe hij lelijke dingen gewoon lelijk durft op te schrijven. Ik moet er ook vaak hard om lachen.”

4. Verstrengeld, Vivian Gornick

“In dit memoir schrijft Vivian Gornick over de gesprekken die ze met haar moeder voerde tijdens hun wandelingen door New York. De gesprekken gaan over van alles en nog wat – maar wat me het meest aangreep, is het besef hoe eeuwigdurend de strijd tussen een moeder en een dochter kan zijn. Hoe graag ze ook zou willen, Gornick komt niet los van haar moeder. Ze beschrijft hoe haar moeder haar niet echt begrijpt, terwijl zij op haar beurt niet kan doordringen tot haar moeders pijn.  Verstrengeld gaat ook over hoe belangrijk haar werk voor haar is en de strijd die ze daarover moet voeren met de mannen in haar leven. Dat is zó herkenbaar. Waar stopt jouw vrijheid in een relatie: wat geef je wel, wat geef je niet? Dat zijn de thema’s die ik ook altijd onderzoek in mijn werk: autonomie en verbinding.”

5. Betekenis va een jong meisje, Marcel Proust

Dit minder bekende boek van Proust gaat over een meisje dat zich verliest in de verleidingen van de grotemensenwereld. Ik las het rond mijn twintigste en was verbaasd over hoezeer haar situatie leek op wat ik toen meemaakte: de strijd van dit meisje was precies mijn strijd. Ik leidde toen een nogal destructief bestaan waarin ik mezelf verdoofde met seks en drugs. Pas toen ik in een depressie belandde, zag ik in: als je een dergelijk leven te ver doorvoert, verlies je jezelf, letterlijk. Het meisje in het boek gaat uiteindelijk dood, ze schiet zichzelf neer omdat 
ze haar moeder zo veel verdriet heeft gedaan met haar verdorven promiscuïteit. Daarvoor móést je als vrouw in die tijd natuurlijk wel gestraft worden. Later hoorde ik dat dit boek eigenlijk over Prousts homoseksualiteit gaat. Gelukkig is het met mij beter afgelopen dan met het meisje. Over dit boek heb ik mijn eerste solovoorstelling gemaakt.”

Vragenvuur met Dilan Yurdakul

  1. Favoriet genre “Als ik zie dat een boek over families gaat of over de lelijkheid van de wereld, koop ik het.”
  2. Kopen of lenen? “Vroeger ging ik altijd naar de bibliotheek, nu koop ik zonder na te denken. Ik heb altijd een stapel liggen en lees vaak verschillende boeken door elkaar. Dat laatste zou ik trouwens niemand aanraden.”
  3. Nu op het nachtkastje? “Verboden liefde van de Turkse schrijver Halid Ziya Usakligil. 
Ik vind het heel mooi, omdat 
hij bijna wetmatig beschrijft 
hoe een vrouw een man moet veroveren.”
  4. Papier of e-reader? “Papier. Ik heb wel een e-reader, maar ik snap niet hoe die werkt.”
  5. Boekenlegger of ezelsoor “Ezelsoor. Een boeken­legger kan eruit vallen.”
  6. Ongelezen klassieker “Ik schaam me dat ik de Bijbel nog niet heb gelezen, want veel in onze huidige maatschappij komt daar toch uit voort. Als ik verder wil met schrijven, moet ik me er echt eens in verdiepen.”
  7. Favoriete leesplek “Ik moet liggend lezen. Ik kan het niet zittend.”

Meer lezen

Promotional image

Van mental health tot goed nieuws

Flow nieuwsbrief

Wil je nog meer verhalen van Flow? Twee keer per week versturen we een mail met nieuwe artikelen.

SCHRIJF JE IN