Tijd
Ik las dit weekend printjes van ons nieuwe nummer, binnenkort gaat alles naar de drukker, waarin een interview staat met de Nederlander Jelte Glas die een tiny house heeft gebouwd en vervolgens het grootste deel van zijn bezit weg moest doen. Want geen plek natuurlijk, in zo’n piephuisje. Zijn regel was: spullen die ik meer dan drie maanden per jaar gebruik, die koop ik. De rest leen ik.
Leuk, van die praktische tijd-regels. Daar kan ik wat mee. Zo is er een andere regel die ik steeds tegenkom op internet: de drie-jaar-regel. Die luidt als volgt: als je het drie jaar lang niet hebt gebruikt, kan het weg. Denk aan kleding, keukengerei, in de kelder bewaarde varia, tuingereedschap. Maakt niet uit hoe geweldig, bijzonder, waardevol of uniek het voorwerp is, als je er al drie jaar lang niet naar omkijkt is het de ruimte in je huis niet waard.
Vol goede moed probeerde ik deze drie-jaar-regel in ons eigen huis toe te passen. In al deze blogs en in tips van opruimgoeroes komt alleen de onwillige man nooit voor. “Hoezo, de drie-jaar-regel,” lachte hij me uit. “Wie heeft die regel bedacht en vooral, waarom zou ik me daar iets van aan moeten trekken.” Ik zie in ontspul-land allemaal architecten met zwarte T-shirts en fancy gympjes heel blij in hun lege huizen rondlopen, maar zo een exemplaar heb ik dus helaas niet thuis. Af en toe houd ik iets in de lucht en wenk ik de onwillige man. Dat zijn zaken waarvan ik 300% zeker weet dat ze vier, zes of acht jaar niet gebruikt zijn. Zoals daar zijn: de racefiets die op zolder staat, het fotostatief, de paarse All Stars en de rare oude rugzak van ooit. Ontspullen is één ding, maar kom niet aan de man cave. Over bovenstaande items viel uiteraard niet te discussiëren.
Nu trok ik twee weken geleden een broek aan die al 9 jaar oud is. Met wijde pijpen, wat toen in was en inmiddels weer in. Zo werkt de mode. Toen begon ik ook opeens te twijfelen aan de 3 jaar regel. A: Hij was toch maar mooi vintage to the max. En B: Hij paste nog. Twee blijmakende dingen waar geen ontspul-regel tegenop kon.
Tot slot wat tijd-regels die rondzingen op internet, voor als je wel een architect-achtige man hebt thuis:
- Kleding die je een jaar niet hebt aangedaan kan weg.
- Verhuisdozen die je na de verhuizing ongeopend op zolder had gezet en waar je al twee jaar niet heb in gekeken kun je ongeopend wegdoen.
- Producten die je maar zes keer per jaar gebruikt: niet kopen maar lenen.
- Als je iets drie jaar niet hebt gebruikt, kan het eveneens weg.
- Als je zenuwachtig wordt van alles hierboven, bij een opruim-mevrouw op internet vond ik nog een hele fijne rustgevende, qua tijd: chaos die in een jaar is ontstaan, kun je niet in één dag opruimen.
Astrid is samen met Irene de oprichter van Flow. Ze woont samen en heeft twee kinderen. Ze schrijft elke dinsdag over de zin en onzin van ontspullen.
