Waarom 'niet weten welke richting je op gaat' oké is: Irene over 'dobbertijd'

Waarom ‘niet weten welke richting je op gaat’ oké is: Irene over ‘dobbertijd’

Irene Smit is creative director van Flow en mental health-deskundige. In Flow 3 kijkt ze naar de ‘tussentijd’ waar we nu in leven.

We zitten met z’n allen in een rommelige tussentijd, volgens antropoloog Jitske Kramer. The messy middle noemt ze het ook wel, waarin we het even niet zo goed meer weten en zoeken naar hoe dan wel.

Tussentijd

Tussentijd, het is mijn nieuwe favoriete woord. Omdat het hoopvol is, want tijdelijk. Een periode waarin we oplossingen gaan zoeken voor dingen die niet kloppen, kijken hoe we de wereld anders kunnen inrichten, nieuwe wegen inslaan omdat we zien dat we zijn vastgelopen. Ik vind het een troostrijke gedachte.

Het mooie is dat de term ook herkenbaar kan zijn in je privéleven. En met die blik naar mijn leven kijken, lost veel op in mijn hoofd. Want ja, ik voel me op het moment lusteloos, alsof ik lig te dobberen op een boei en niet weet welke kant ik op moet zwemmen. Alleen valt dat niet meteen te fiksen, ik moet door deze periode heen: ik zit in een tussentijd. Dat is niet zo gek, want ik ben nog aan het rouwen om mijn moeder, die alzheimer had en onlangs overleed. Opeens ben ik geen mantelzorger meer, en ik voel het verdriet over hoe mijn moeder de afgelopen jaren steeds verder weggleed in haar eigen wereld. Verder zit ik in een werktransitie, want Flow hoort nu bij een andere uitgeverij en mijn baan verandert.

Acceptatie

Toen ik het interview met Jitske las, dacht ik: ja, zo is het. Laat ik dus stoppen met vechten tegen wat ik voel. En accepteren dat ik aan het dobberen ben, zonder te weten welke richting ik opga. Dit is mijn tussentijd, mijn dobbertijd. Ik hoef alleen maar te wachten tot ik aanspoel. Dan vind ik vanzelf weer vaste grond onder mijn voeten.

Hoe is dat voor jou? Kun jij je overgeven aan tussentijd? Aan dobbertijd? Laat het me weten op irene.smit@flowmagazine.nl.