Dit zijn de positieve effecten van elkaar aanraken

Minder stress, meer zelfvertrouwen. Elkaar aanraken heeft veel voordelen. Toch lijken we het minder te doen. Waarom is dat? We gaan te raad bij mensen die het kunnen weten.

Volgens Anouk Keizer, experimenteel psycholoog aan de Universiteit Utrecht, verlangen veel mensen naar aanraking. Uit onderzoek van de Technische Universiteit Dresden blijkt dat zo’n 72 procent van alle mensen behoefte heeft aan meer lichamelijk, niet-seksueel contact. Keizer: “Een opvallend hoog percentage vind ik. Vaak wordt er gezegd dat we overprikkeld zijn, maar op het gebied van tast zijn we eerder onderprikkeld, als je het mij vraagt.”

Minder stress

Dat aanraking positieve effecten heeft, is al vaak wetenschappelijk bewezen. Het zou mensen meer zelfvertrouwen bezorgen en minder stress. En dan is er nog een conclusie van University College London, gepubliceerd in het wetenschappelijke magazine Nature, dat mensen zich minder sociaal uitgesloten voelen als ze aangeraakt worden.

Ook de Belgische psychiater Paul Verhaeghe onderstreept het belang van intimiteit met anderen – want anders, gelooft hij, raak je op den duur van jezelf vervreemd. En ook hij stelt zichzelf in zijn boek Intimiteit de vraag waarom we elkaar niet vaker aanraken. Volgens hem is intimiteit iets tegenstrijdigs: wij mensen willen het wel én niet. We willen de controle verliezen en opgaan in de verbinding met een ander, maar tegelijkertijd is er een deel in ons dat autonoom wil blijven – iets wat ons waarschuwt om niet opgeslokt te raken. Daarom kan intimiteit soms ongemakkelijk voelen: je onderzoekt of je je kunt verbinden zonder jezelf te verliezen.

Intiem met jezelf

Verhaeghe denkt dat het ongemak van intimiteit ook te maken heeft met de steeds grotere druk die van buitenaf op ons wordt uitgeoefend om perfect te zijn, zowel qua uiterlijk als in onze prestaties. In reclames en films en op social media ontstaat een ideaalplaatje waaraan we willen voldoen, of waarvan we denken dat we eraan moeten voldoen. Dat zorgt voor stress in het lijf, die we liever niet voelen. Sowieso hebben we volgens Verhaeghe meer moeite met aanraking zodra we minder lekker in ons vel zitten. ‘Om intiem met een ander te kunnen zijn, moet je eerst intiem kunnen zijn met jezelf,’ schrijft hij. De voorwaarde voor intimiteit is, kortom, ook alleen kunnen zijn. Pas dan ben je in staat werkelijk samen te zijn met iemand anders.

Waaraan moet aanraking dan voldoen om te profiteren van de positieve effecten? Kun je het zelf doen of zijn er anderen nodig? Volgens Anouk Keizer wordt er pas een bepaald gebied in onze hersenen geactiveerd als er gestreeld wordt met een snelheid van één tot tien centimeter per seconde. “Juist door die trage, sociale aanraking gaan mensen zich beter voelen.”