Soms weet je het meteen op vakantie: in dit land voel ik me thuis. Irene Smit over haar liefde voor Griekenland. Voor als je nog vakantie-inspiratie nodig hebt.
Tekst Irene Smit Fotografie Danique van Kesteren
Gepubliceerd op 11 augustus 2024
Creative director Irene Smit: “Als ik aan vakantie denk, zie ik meteen Griekenland voor me. Op mijn zeventiende was ik er voor het eerst en die vakantie borrelt nog steeds na in mijn leven. Ik had net mijn vwo-diploma gehaald en ging er met een vriendin eilandhoppen: van Athene naar Naxos, Paros en Mykonos.
Nu denk ik: jee wat was ik toen nog bleu. En onbezonnen. Heerlijk. In de taxi naar ons hotel in Athene werden we meteen flink afgezet (dat omrekenen van drachmes naar de gulden was niet echt ons ding, dus het duurde even voor we doorhadden dat we belachelijk veel hadden betaald).
‘We voelden ons vrij en zorgeloos’
In Griekenland werden we allebei achttien en dat vierden we met ouzo en retsina in een restaurant waar we ook de syrtaki leerden dansen. We logeerden bij lieve oude Griekse vrouwtjes die in de havens stonden met een bordje in hun hand dat ze een kamer te huur hadden. En ik leerde voor het eerst tomaten en feta eten (eh ja, schaam, schaam, beide lustte ik toen nog niet).
We hadden nog geen mobieltje, waren dagen uit de lucht en het leven voelde vrij en zorgeloos. Naar later bleek wat minder zorgeloos voor mijn vader die (achteraf gezien denk ik niet geheel toevallig) ook in die periode op Naxos was en met wie we hadden afgesproken.
Alles voelt er eenvoudig en ontspannen
Hij bleek avonden lang nerveus op de kade van Naxos op ons te hebben gewacht. Steeds kwam er een veerboot aan, maar elke keer zaten wij er niet op. We hadden het eigenlijk wel naar onze zin op Mykonos en waren niet bezig met onze ouders of planningen.
Na deze eerste vakantie ben ik zeker nog tien keer naar Griekenland geweest. Omdat het gevoel van toen daar altijd te vinden is: alles voelt er eenvoudig en ontspannen. Geef me een Griekse salade en Griekse yoghurt met honing en vers fruit en ik ben gelukkig.
De geur, de simpele restaurantjes met houten stoeltjes op het strand, de haventjes met gekleurde bootjes, de muziek (favoriet: Haris Alexiou) maken me altijd blij. En zorgeloos, alsof ik nog zeventien ben.”
