In het theater leerde Berthold Gunster dat iedere situatie creatieve mogelijkheden biedt. ‘Omdenken’ noemt hij dat. In Flow 5 lees je een interview met hem. Alvast een fragment.
Hoe is je filosofie van ‘omdenken’ ontstaan?
“Ik ben regisseur en theatermaker en in 1996 ben ik begonnen met een trainingsshow, een interactief theaterprogramma. Eén oefeningetje daaruit vormt de basis voor het omdenken en ik gebruik het nog steeds tijdens de theatershows. Die oefening is een ‘ja-en’-spelletje. Kort gezegd houdt het dit in: ik stel jou vragen, en jij zegt ‘ja’ en beweegt mee. Zodra je ‘nee’ zegt, dus het aanbod verwerpt, of je gaat het kritisch beoordelen en zeggen, ‘ja maar…’, ben je af. Ik zeg bijvoorbeeld tegen jou: ‘Jij bent een beer, hè?’ En dan zeg jij: ‘Ja, ik ben een beer en ik loop door het bos.’ En zo ontwikkelt zich al spelend een dialoog.
In het theater is ‘ja zeggen’ een basisregel: iemand doet een aanbod en je accepteert het. Op het toneel is het contraproductief als je dat aanbod afwijst. Stel dat iemand zegt: ‘Je bent een beer’, en jij reageert met: ‘Nee hoor, ik ben helemaal geen beer.’ Dat is niet spannend, dan gebeurt er niets. Een scène op het toneel ontstaat dankzij het accepteren van het probleem. Je leert daar om problemen te bespelen en er creatief mee om te gaan. Te vergroten, want als je ze groter maakt, worden ze steeds leuker. In het gewone leven is een probleem altijd gevaarlijk, in het theater leer je dat er ook een andere benadering mogelijk is.”
- Je kunt het interview lezen in Flow 5.
Tekst Sjoukje van de Kolk Illustraties Clairice Gifford
