We willen onze geliefde vormen naar het ideaalplaatje in ons hoofd, of streven naar een nóg specialer, nog perfecter leven. Maar volgens de Vlaamse psychiater en hoogleraar Dirk De Wachter zit de schoonheid van het bestaan ’m juist in de ‘dagelijkse doodgewoonheid’ van de dingen. Sjoukje van de Kolk interviewde hem in Flow 7 over zijn tweede boek Liefde – Een onmogelijk verlangen?.
“Behalve psychiater ben ik ook relatietherapeut, en daarmee vond ik opnieuw inspiratie in de spreekkamer. Want ook in de liefde zie ik veel verdriet voorbijkomen. Met dit boekje wil ik de ‘gewoonheid’ van de liefde laten zien. Er wordt – ook in therapeutische kringen – vaak hoogdravend gedaan en er worden zo veel eisen gesteld aan een relatie tussen twee mensen, dat teleurstelling bijna onvermijdelijk is. Ik wil laten zien hoe gewoon de liefde eigenlijk zou moeten zijn. Hoe meer we maar blijven zoeken en proberen, hoe minder de liefde naar ons toe komt. De kunst is loslaten en niet te veel te pretenderen dat we de liefde kunnen ‘maken’. Want we zijn nogal doorgeschoten in de illusie dat alles maakbaar is. Op zich is dat ook begrijpelijk, want de westerse mens heeft veel bijzondere dingen gemaakt. Machines en technologie die geavanceerd zijn en ons een heel goed leven geven. Maar ondanks dat blijken we, als het gaat om vriendschap, liefde of manieren waarop we kunnen samenleven, nog evenzeer – zoals wij in Vlaanderen zeggen – te ‘foefelen’ als duizend jaar geleden.”
In Flow 7 kun je meer lezen over Dirk De Wachter en zijn nieuwe boek. Interview: Sjoukje van de Kolk. Handlettering: Valerie McKeehan.
