Een groot project? Hak het in stukken, en maak alvast een begin

Petra Kroon is senior vormgever van Flow. Niet alleen op haar werk, maar ook thuis maakt en ziet ze graag mooie dingen. Dit jaar wil ze het stuk grond om haar huis eens goed onder handen nemen. Hoe pak je dat aan? Deze keer: je tuin (of een ander project) in stukken hakken.

Het lastige van een groot project zoals een tuin beginnen, is dat het zo groot is. Het kan zo onoverzichtelijk voelen dat het je verlamt, en je er maar liever niet aan begint. Nu kreeg ik ooit, bij mijn eerste baan, de tip: hak het in stukken en los het op. Dat advies komt nu weer van pas.

Een andere helpende zin: maak alvast een begin. Door op te schrijven wat je al weet, merk je vaak dat dat al heel wat is. Voor je het doorhebt, staat er dan een plan in de steigers. De dingen die je nog niet weet, parkeer je nog even. Zo plant je een zaadje in je hoofd om er stukje bij beetje achter te komen wat je nog nodig hebt om aan de slag te gaan. Vaak komen er vervolgens in je onderbewuste allerlei oplossingen in je op.

Stiekem weet ik al best wat van tuinieren. Mijn ouders hadden een prachtige tuin, en waren daar veel mee bezig. Verder ben ik altijd geïnteresseerd geweest in biologie, planten en dieren, dus ik ken vrij veel plantensoorten bij naam. Bovendien woon ik al twintig jaar in dit huis. In die tijd zijn we heus wel – hoewel minimaal – met onze tuin bezig geweest.

Een (gezamenlijke) wensenlijst

Ik moest dus een begin maken. Als eerst maakte ik een wensenlijst. Wat wilde ik, waar moest mijn tuin aan voldoen? De volgende dingen kwamen erop te staan:

Een groene oase.
Goed voor het ecosysteem/de biodiversiteit.
Veel bloemen, vlinders, bijen.
Uitzicht naar het weiland openhouden.
Geborgenheid: knusse hoekjes.
Veel zitjes (een schaduwplek en een zonplek).
Een plek om droog te zitten bij regen.
Het hele jaar door iets moois.
Een grote loungebank.

Mijn man kwam ook nog met wat wensen:

Een eetbare tuin (fruitstruiken en moestuin).
Beetje wild, niet te netjes.
Meer contact tussen huis en tuin.
Weinig onderhoud (deze neem ik wel voor mijn rekening :)).

De jongens hadden niet zo veel duidelijke verlangens. Zij willen vooral niet te veel wildernis en denken aan een strakke, nette, geordende tuin met een loungebank en grote grijze tegels. Dat wordt nog een uitdaging! Maar het helpt wel, zo’n gezamenlijke lijst maken: het geeft inzicht in de overeenkomsten en verschillen en je betrekt zo iedereen bij het project.

Uiteindelijk heb ik een gezamenlijke wens gevonden: een loungeplek. En zo krijg ik uiteindelijk iedereen mee. Het begin is gemaakt.