Tip bij grote projecten: begin klein (met een schaduwborder bijvoorbeeld)

Petra Kroon is senior vormgever van Flow. Niet alleen op haar werk, maar ook thuis maakt en ziet ze graag mooie dingen. Dit jaar wil ze het stuk grond om haar huis eens goed onder handen nemen. Hoe pak je dat aan? Deze keer: begin klein.

Het eerste project waar ik mee begin is de schaduwborder. Omdat het tuinproject nog erg groot en overweldigend voelt, is dit een overzichtelijk begin. Vooraan staat een aantal planten niet op de juiste plek: ze zijn te groot en hebben geen steun om te klimmen. Het gaat om een grote vlinderstruik en een klimroos. Ik besluit ze uit te graven en naar achteren te verplaatsen, het risico dat ze het niet overleven neem ik voor lief. Verder is de boel aardig verwilderd, dus ik haal ook een en ander weg. De planten die wel goed staan laat ik met rust.

Weinig keuze, dus behapbaar

Het fijne van een schaduwborder is dat de lijst planten dat daarvoor geschikt is niet te lang is. En je dus niet te veel keuze hebt. Dat maakt het behapbaar. Door te beginnen bij makkelijke planten houd je de drempel lager. Via Makkelijkeplanten.nl vind ik zo een lijst makkelijke schaduwplanten. Op de site kun je zelfs invoeren of je een zon- een schaduwborder of iets daar tussenin hebt. Resultaat: 26 planten die ik nader ga bekijken.

Het hele jaar wat moois

Door planten te kiezen die in verschillende maanden bloeien, krijg je een goede mix en heb je het hele jaar iets moois. Verder probeer ik vullende planten (body voor je border), showstoppers en lage planten of bodembedekkers af te wisselen. Het is ook handig om rekening te houden met het type grond, in mijn geval klei. Dat maakt de lijst nog wat korter.

Uiteindelijk kies ik voor Herfstanemonen, Campanula, Ridderspoor, Vingerhoedskruid, Salomonszegel, daslook Vrouwenmantel, Astilbe, Leliegras, Zeeuws knoopje, Varens, Zegge, Akelei, Maagdenpalm, Bosaardbei, Sneeuwbal en verschillende soorten Ooievaarsbek (Geranium Macrorrhizum, Phaeum).

De al wat grotere boerenhortensia, een Pluimhortensia en een Japanse Spirea mogen blijven. En ik maak – heel eigenwijs – een randje met Kattenkruid, ook al zijn ze niet geschikt voor in de schaduw. Wie niet waagt, wie niet wint.

Vormgeven, maar dan in de tuin

Een vriendin die veel van tuinieren weet tipte dat het wel een jaar of vijf kan duren voordat je border helemaal naar je zin is. Door het hele jaar door goed te kijken, kom je er vanzelf achter of je nog iets mist in een bepaalde periode van het jaar. Het is eigenlijk zoiets als het vormgeven dat ik ook voor Flow doe, maar dan driedimensionaal. Ik begin er steeds meer lol in te krijgen.

Als ik mijn planten er net in heb gezet, komt onze jonge hond naar beneden gedenderd. Hij rent dwars door de planten heen om daar lekker te gaan graven in de verse aarde. Daar moet ik wat op verzinnen. Gelukkig ligt er nog een stuk schapenhek in de tuin. Palen zie ik niet zo snel, maar met een oude bezemsteel, twee ronde stukken hout en wat tie-wraps kom ik voorlopig een heel eind. Dat heb ik toch maar mooi gefikst.