Berend werd kunstschilder: 'Dankzij tai chi ging ik helemaal voor het schilderen'

Berend was film- en reclamemaker, maar besloot kunstschilder te worden. Wij vroegen hem waarom.

Wat ben je aan het doen?

“Aan het werk in mijn atelier. Schilderen is voor mij een reis met verf, in kleur, vorm en textuur. Sommige mensen noemen mijn werk abstract, maar ik begin altijd vanuit iets tastbaars wat me fascineert. Dat kan een beeld zijn, een vorm, een gevouwen papiertje dat ik op mijn doek plak waardoor een schaduw- en lichtspel ontstaat. Zo’n papiervouw heeft wel iets mysterieus in mijn ogen, hij kan een geheim verbergen of juist iets onthullen. Maar iedereen kan een eigen betekenis geven aan mijn schilderwerk.”

Hiervoor maakte je films en reclames. Vanwaar die omzwaai?

“Na de kunstacademie wilde ik esthetisch en dramatisch werken en dat kon als filmmaker. Ik werd reclameregisseur, regisseerde muziekclips en maakte een speelfilm met mijn broer. Maar het werk vergde te veel van me: mijn lijf zat vast, ik kreeg last van mijn schouders en zat veel in mijn hoofd. Vanaf de dag dat ik me aanmeldde voor kungfu van sifu Deniz Kara kwam voor mij alles in beweging. Bij kungfu, en daarmee tai chi, gaat het over loslaten en de juiste balans vinden tussen spanning en ontspanning. Uiteindelijk besloot ik helemaal voor het schilderen te gaan.”

Hoe kwam je tot die beslissing?

“Door tai chi realiseerde ik me dat ik niet vastzat, maar dat de weg naar voren vrij is. Je kunt altijd opnieuw beginnen. Als je ontspant en openstaat, ben je op je krachtigst – een staat van ‘song’, heet dat. Dat principe kan ik overal toepassen, ook in mijn schilderwerk.”

Heeft het je werk veranderd?

“Ik was altijd bezig met het idee iets belangrijks en groots te moeten doen of maken. Dat zie je terug in mijn eerste schilderijen; dat waren eigenlijk ingewikkelde puzzels die ik wilde oplossen. Nu leer ik te werken door juist níét te doen, maar iets te laten ontstaan en minder te verwachten. Het blijft zoeken, maar lukt steeds beter. Daardoor zijn mijn schilderijen meer deel van mezelf, en het mooie is dat anderen die rust ook in mijn werk ervaren.”

Wat betekent dit voor je eigen leven?

“Voor mij zijn status en doelen nu veel minder belangrijk. Eenvoud staat voorop, simpeler en duurzamer leven en minder consumeren. Commercials maken past daar ook echt niet meer bij. De leer van tai chi zegt: ‘De weg, de dao, zal zich verder ontvouwen.’ Dat vind ik mooi, het maakt me nieuwsgierig.”