Astrid (47) is samen met Irene de oprichter van Flow. Ze woont samen en heeft twee kinderen. Ze schrijft elke dinsdag over de zin en onzin van ontspullen.
Misschien denk je, omdat ik een blog maak over ontspullen, dat ik een heel fijn leeg huis heb. Niets is minder waar. Ik verzamel glas, ansichtkaarten met lezende vrouwen erop, heb een servieskast blauwe Franse kommetjes, veel te veel boeken, die nog gelezen moeten worden, en veel te veel kleding die ik nooit aandoe. Ik struikel over schoenen in de gang, worstel met teveel zooi op zolder, en een kast in de slaapkamer vol over de datum beauty spulletjes. Ik ben niet je lichtende voorbeeld, je goeroe die alles weet. Maar dat is juist waarom ik jaloers naar die Tiny Houses kijk op blogs, of lege woonkamers in de bladen: Ik. Wil. Dat. Ook! Ergens aan de horizon lonkt dat opgeruimde huis, die keuken met dat lege aanrecht zonder boodschappen. En ook lonkt de tijd die ik overhoud als ik niet een week lang hoef te zoeken naar de sleutel van de schuur.
Toen ik een tijd geleden het boek over ontspullen las van Tammy Strobel (“You can buy happiness” heet het, waarover later meer), begon mijn nieuwe lichte obsessie met dit onderwerp. Er bleken mensen over de hele wereld te zijn die boeken schrijven en blogs bijhouden over de lol van minder, en er zijn zelfs mensen die bijna al hun spullen wegdoen en gaan wonen in houten Tiny Houses. Die zien er stuk voor stuk schattig uit, en de mensen die erin wonen kijken allemaal heel blij, want geen troep, en nooit meer denken: moet ik een nieuwe bank, want die past er toch niet in. Even overwoog ik ook een piepklein huis. Dat vond de rest thuis geen goed idee, wel vind ik het nog steeds heel leuk om te lezen over wat spullen eigenlijk zijn en wat ze met je doen. Ik ga vanaf nu 52 weken schrijven over ontspullen. Omdat er zoveel leuke info te delen valt over hoe we met spullen omgaan in ons leven. En hoe dat misschien anders kan.
