Astrid (47) is samen met Irene de oprichter van Flow. Ze woont samen en heeft twee kinderen. Ze schrijft elke dinsdag over de zin en onzin van ontspullen. Deze week gaat het over de groeiende boekenberg bij haar thuis.
Als het gaat om weggooien, vind ik boeken weggooien wel het lastigste. Misschien omdat de boekwinkel een plek is waar ik rustig van word en ideeën op doe. (Maar mogen ze in Nederland nog wat leuker? Met zo’n Starbucks erin, zoals in New York, met bijvoorbeeld lekkere chesterfields en schemerlampen, waar niemand boos kijkt als je daar een boek gaat zitten lezen.) En misschien omdat ik met iemand woon die zo mogelijk nog ingewikkelder doet over het weggooien van boeken dan ik. Ik heb in de leukste boekwinkel van Haarlem gewerkt en op een uitgeverij, dat helpt ook al niet mee. (Ook al ken ik iemand die op een uitgeverij werkt en thuis geen boek meer in haar woonkamer kan verdragen.) Misschien is het omdat ik altijd droomde van een bibliotheekkamer thuis. Op mijn bureaublad staat al jaren een plaatje van Nigella Lawson, in haar eigen studiekamer, waar ik af en toe verlekkerd op klik. Dit plaatje:
Aangezien ik niet zoveel verdien als Nigella, en ik het landhuis met de bijbehorende bibliotheekkamer dus ook wel op mijn buik kan schrijven, leek het me zinnig eens een rondje Google te wijden aan de groeiende berg boeken bij ons thuis. Ik ben niet de enige, want als je een beetje rondstruint op internet kom je de volgende oplossingen tegen:
* Een erin, één eruit. Bij elke nieuw boek moet een ander boek het veld ruimen. Is prima te doen, omdat er tussen mijn boeken echt wel een paar mindere goden staan, van die dubieuze verzamelbundels en titels die je nog niet hebt gelezen en waarvan je weet dat het ook nooit meer zal gebeuren. Verder is er nog de afdeling dubbele titels, die huisgenoot en ik allebei meebrachten toen we ooit in één huis verder gingen, en waar we het maar niet over eens worden. Moeten die van hem weg, of die van mij?
* Geef boeken weg middels een bibliotheekkastje voor de deur: een Little Free Library. Deze vaak zelfgetimmerde en beschilderde kastjes poppen steeds vaker op. Op minibieb.nl kun je kijken of er een bij jou in de buurt staat. In Engeland zag ik in wachtkamers en koffietentjes een plank boeken waar het hele dorp zijn voorraadje left-overs opzet en die je gratis mee mocht nemen. Zo’n zelfde sympathieke boekenkast heeft de Engelse winkel in mijn stad ook.
* De e-reader. Sinds twee jaar ben ik om. Leest lekker, is goedkoper, neemt nul ruimte in en prima voor de gewone doordeweekse wegleesboeken. Om de boeken een beetje ‘vast’ te houden, schrijf ik alles wat ik heb gelezen in een schriftje.
* Geef nog gave en hele kinderboeken weg aan de school van je kinderen. Op de school van mijn kinderen zijn ze daar blij mee, maar willen ze wel eerst even weten wat je geeft.
* Verkoop je oude boeken via Bol.com. Ik ken veel mensen die dit doen. Het is even een klusje, de ISBN nummers invoeren, maar een vriendin van mij laat dat door haar kinderen doen, die vinden dat blijkbaar leuk.
* Reisgidsen, kookboeken waar je nooit uit kookt, woordenboeken, nouja eigenlijk alles wat je bij wijze van op je telefoon kunt opzoeken en wat na een jaar in print toch achterhaald is, kan weg.
* Nog een zetje nodig? Boeken zijn trouwens ook een bron van huisstofmijtallergie.
Nou ja, ongezelliger kan ik het niet maken en bij mij staan ze er nog hoor, nokvolle boekenkasten, in de woonkamer nog wel, wat ook al helemaal uit is, geloof ik.
