Binnenkijker: architecten Stefania en Luca hebben een huis vol creatieve oplossingen

Architecten Stefania Agostini en Luca Mostarda houden van hun vak. Bij het verbouwen van hun huis konden ze het niet laten om met eigenwijze, creatieve oplossingen te komen.

Wie was het brein achter dit interieur?

“Wij allebei. We zijn altijd nieuwsgierig en in voor nieuwe oplossingen. Grappig genoeg steken we daar ons licht voor op bij naoorlogse architecten. Trix en Robert Haussmann, Giò Ponti, Franco Albini en Asnago Vender: de meesten zijn er niet meer, maar hun werk blijft ons inspireren. Al maken we nooit alleen maar keuzes voor de vorm, dingen moeten wel praktisch zijn.”

Hoe is de ligging van het appartement?

“We wonen dicht bij het centrum van Milaan in een bruisende wijk vlak bij de stadspoort L’Arco della Pace, oftewel de Boog van de Vrede. Er wonen veel gezinnen in de buurt, er zijn leuke winkels en creatieve initiatieven. Om de hoek is een groot park waar iedereen gebruik van maakt.”

Hoe zijn jullie aan deze woning gekomen?

“Het was familiebezit, maar niemand wist goed wat ie ermee moest. Het appartement ligt op de eerste verdieping van een wat saai gebouw op een enorm druk kruispunt met veel verkeer. Een wat opmerkelijke ruimte ook, eerst zat er een kantoor. Wij vonden dat wel een uitdaging qua architectuur. De woning is simpel en bestaat in feite uit twee kamers – een voor ons en een voor de kinderen – twee badkamers en een grote woonruimte met keuken. Met als bijzonderheid een soort binnenveranda, die ontstond door het plaatsen van een ‘vouwmuur’ van hightech ramen. De ramen gaan ook herrie en luchtvervuiling tegen, zorgen voor veel licht en zicht op de kruinen van wat bomen. We vinden het belangrijk dat je de seizoenen meekrijgt, ook al woon je in de stad. Je ziet in de lente meteen dat er blaadjes aan de bomen komen en in de herfst dat ze vallen.”

Jullie zijn sowieso groenliefhebbers, te zien aan de vele planten in huis.

“Klopt. Er staan wel vijftig soorten planten, die we vooral hebben uitgekozen vanwege hun luchtzuiverende werking. Daar zijn we echt ingedoken, in die materie. Overigens heeft alleen Luca groene vingers. Die komt oorspronkelijk van het platteland in de provincie Varese, en verlangt ernaar zich te omringen met bloemen en planten. Wat hem betreft verhuizen we er alsnog naartoe.”

Verder valt op dat jullie veel design in huis hebben.

“Naast architectuur zijn we dol op design, ja. Meestal zitten we op één lijn en anders gunnen we elkaar een pleziertje. Zo gaf Stefania me de wandlamp Lucellino van Ingo Maurer op mijn verjaardag, al vindt ze hem zelf niet mooi. Ze wist hoe geweldig ik dat ontwerp vind. Naast allerlei werk van jonge ontwerpers uit onze designstudio FakeAuthentic hebben we veel klassiekers in huis van bijvoorbeeld Enzo Mari. We zijn echte verzamelaars.”

Ook van kunst zo te zien?

“De schilderijen die je ziet, hebben we zelf gemaakt. De een begint, de ander maakt af. Niet dat we denken dat we kunstenaars zijn hoor, we vinden het gewoon leuk om te doen. Af en toe kopen we ook kunst. In Milaan heb je de galerie Antonia Jannone, bestierd door een vrouw van in de tachtig met wie we bevriend zijn geraakt. Ze heeft een fantastische collectie architectuurtekeningen van onder meer Aldo Rossi en Giorgio Grassi.”

Favoriete ruimte in huis?

“Gek genoeg de kinderkamer. Na het werk spelen we daar met Agnese en Mathilde, onze dochters van vier en vijf. Het is zo’n prettige ruimte met natuurlijke materialen, veel hout en verf zonder schadelijke stoffen. We hebben ’m speciaal op de kinderen afgestemd, met kasten waar ze bij kunnen en speelse elementen zoals de wand met uitgespaarde paleispoorten. De lichtblauwe muren werken rustgevend. Daarom komt die kleur overal terug in huis. Dat hemelsblauw met groene planten geeft een beetje een buitengevoel en het contrasteert leuk. In de keuken zijn we ook vaak. Die ligt op een verhoging, waardoor je min of meer uitkijkt op de woonkamer, dat werkt grappig. We houden allebei van koken en eten. Stefania kan heel goed zelf pasta maken, tortellini bijvoorbeeld. Of bollito, een typisch gerecht uit Piemonte, met zachtgegaard stoofvlees in groene saus. En dan rode wijn erbij natuurlijk: liefst Il Bruciato uit Toscane.”

En hoe ziet jullie weekend eruit in Milaan?

“Eerst samen naar het park en daarna lekker thuis chillen, beetje lezen, beetje koken. En als het even kan langs de galerie van Antonia Jannone: het werk dat er hangt, inspireert altijd.”