Een elopement: trouwen maar dan op een intieme en persoonlijke manier

Een elopement. Het is misschien nog een onbekend fenomeen, maar volgens de Vlaamse fotograaf Caroline Lismont (Caroline from the Wild) kiezen steeds meer mensen voor een bruiloft die voelt als een mooie date: klein en intiem. Flow’s Rachel spreekt met haar over deze bijzondere manier van trouwen.

Een elopement, ik moet eerlijk zeggen dat ik het nog niet kende. Wat is het precies?

“Een elopement is oorspronkelijk een huwelijk waarbij het koppel alleen of met een handvol mensen op pad gaat. Ik vergelijk het altijd met je beste date ooit, maar dan in trouwkleding. Omdat je de dag spendeert met dingen die je leuk vindt en die simpel zijn. Ik had bijvoorbeeld twee weken geleden een huwelijk waarbij het koppel zich eerst ging klaarmaken en toen een ‘laatste’ wandeling ging maken door Brugge omdat ze de stad gingen verlaten. Maar je kunt ook gaan paardrijden, kamperen, bergbeklimmen, lezen en picknicken. Je kunt het zo persoonlijk maken als je zelf wilt. Het is avontuurlijk, non-traditioneel in intieme kring.”

En wat is jouw rol op die dag?

“Ik fotografeer de dag voornamelijk, maar ik sta ze ook bij in het proces. Ik ben geen weddingplanner, zie mezelf meer als een inspiration buddy. Ik ga met hen brainstormen over wat hen typeert en hoe we de dingen die ze leuk vinden kunnen integreren in de dag. Dan zoek ik locaties en eventuele leveranciers die aansluiten bij hun ideeën. Tot slot maken we samen een timeline. Ik ben er als ze vragen hebben en voor de inspiratie, maar ik boek voor de rest niets.”

Waarom denk je dat mensen op deze manier zouden willen trouwen?

“Ik ben er persoonlijk een voorstander van, omdat ik niet graag in de belangstelling sta. Twee jaar geleden fotografeerde ik een stel en ik zag dat ze helemaal niet op hun gemak waren, op hun eigen huwelijk. Ik zag aan hun houding dat ze liever wat anders deden dan de hele dag handen schudden. Ik denk dat het voornamelijk is voor koppels die zich niet kunnen vinden in de traditionele manier van trouwen. Ik vind dat er tegenwoordig veel productie is en dat het te weinig draait om het koppel en de liefde die ze willen vieren. Daarom denk ik dat de koppels die kiezen voor een elopement weer terug willen gaan naar de essentie van een trouwdag en de focus willen leggen op zichzelf in plaats van op het feest en de gasten.”

Hoe kwam je er zelf mee in aanraking?

“Ik denk dat ik me ongeveer drie jaar geleden meer bewust werd van het bestaan van een elopement. Ik zag steeds meer voorbeelden op Instagram voorbijkomen van andere fotografen. Toen dacht ik: dat ligt mij meer dan traditionele huwelijken. Vandaar dat ik me erin ben gaan verdiepen. Het fenomeen komt uit Amerika. Een fotograaf die als eerste begon met het fotograferen van een elopement bood een cursus aan waarin ze alle ins en outs vertelde over deze manier van trouwen. Ik heb die cursus gevolgd, nog meer onderzoek gedaan en uiteindelijk de sprong gewaagd om er meer op te gaan focussen in mijn werk als fotograaf.”

Je bent er nu veel mee bezig. Hoe zou je eigen elopement eruitzien?

“Het liefst zou ik iets met paarden doen, omdat ik daarmee ook in het verleden heb gewerkt. Maar ik wil wel dat mijn vrienden en familie aanwezig zijn. Misschien zou ik ’s nachts ergens kamperen en dan de volgende ochtend op mijn eigen tempo op het paard naar een locatie gaan voor de ceremonie.”

Je hebt nu al een aantal van deze huwelijken meegemaakt. Welke is je het meest bijgebleven?

“Ik heb vorig jaar zomer een shoot gedaan van een koppel dat van paarden houdt. Zij hadden een minihuwelijksdag gehad en hadden bedacht om met hun paarden te gaan rijden aan het strand. Bij zonsopkomst waren we al bij de zee. Dat was wel echt episch, misschien ook wel een beetje omdat ik zelf een paardenmens ben. Maar ook de wandeling door Brugge van twee weken geleden vond ik heel leuk. Het was voor hen een nostalgisch moment, omdat ze gaan verhuizen en de stad gaan verlaten. De blijdschap in combinatie met het afscheid had iets speciaals.”